تقرّب به خداوند چه آثارى دارد؟

   اكنون برخى از آثار مهمّ و شگفت انگيزى را كه بر اثر تقرّب به خداوند ايجاد مى ‏شود بيان مى ‏كنيم.

   از نشانه ‏هاى تقرّب به خداوند و اهل بيت اطهار عليهم السلام، به كار افتادن چشم و گوش باطنى و بدست آوردن قدرت‏هاى روحى و معنوى است؛ زيرا آن گاه كه‏ انسان از جهت تقرّب معنوى به خداوند، پيشرفت نمود، مورد محبّت خدا قرار مى‏ گيرد و محبوب خدا مى‏ شود و آن گاه كه انسان محبوب خدا شود، ازقدرتهاى معنوى برخوردار مى‏ گردد.

   امام صادق‏ عليه السلام از پيغمبر اكرم ‏صلى الله عليه وآله وسلم نقل فرمودند كه خداوند فرموده است:

مَنْ أَهانِ لي وَلِيّاً فَقَدْ أَرْصَدَ لِمُحارِبَتي، وَما تَقَرَّبَ إِلَيَّ عَبْدٌ بِشَي‏ءٍأَحَبَّ إِلَيَّ مِمَّا افْتَرَضْتُ عَلَيْهِ، وَإِنَّهُ لَيَتَقَرَّبُ إِلَيَّ بِالنَّافِلَةِ حَتَّى اُحِبَّهُ ‏فَإِذا أَحْبَبْتُهُ، كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذي يَسْمَعُ بِهِ وَبَصَرَهُ الَّذي يَبْصُرُ بِهِ ‏وَلِسانَهُ الَّذي يَنْطِقُ بِهِ وَيَدَهُ الَّتي يَبْطُشُ بِها، إِنْ دَعاني أَجَبْتُهُ وَإِنْ‏ سَأَلَني أَعْطَيْتُهُ.(12)

هر كس به يكى از اولياء من توهين كند، براى جنگيدن با من در كمين نشسته‏ است، و هيچ بنده ‏اى مقرّب به من نمى‏ شود، به وسيلۀ چيزى كه محبوبتر باشد از واجباتى كه بر او واجب نموده‏ ام. و او به وسيلۀ نافله بسوى من مقرّب مى‏ شود تا محبوب من مى‏ گردد و آن گاه كه او را دوست بدارم، گوش او مى‏ شوم كه به وسيلۀ ‏آن مى‏ شنود و چشم او مى‏ شوم كه به وسيلۀ آن مى‏ بيند و زبان او مى‏ شوم كه با آن ‏نطق مى‏ كند و دست او مى‏ شوم كه با آن اِعمال قدرت مى‏ كند، اگر مرا بخواند او را جواب مى‏ دهم و اگر از من چيزى درخواست كند، به او عطا مى‏ كنم.

   همۀ اين امورى كه در اين حديث آمده است، بر اثر تقرّب به خدا ايجاد مى‏ شود. بنابراين شنيدن اصوات آسمانى، ديدن چهره‏ هاى ملكوتى، پى بردن ‏به رازها و حكمتهاى الهى، انجام امور مشكل با دست قدرت حق و استجابت‏ دعا، از عناياتى است كه سرانجام، شامل حال مقرّبين درگاه خداوند و اهل ‏بيت ‏اطهار عليهم السلام و افرادى كه مورد محبّت خدا و اهل بيت‏ عليهم السلام قرار گرفته ‏اند، مى‏ شود.

---

12) بحارالأنوار: 155/75، از اصول كافى: 352/2.