دعا براى ظهور امام زمان ارواحنا فداه
لازم و ضرورى است
پس از بيان آداب دعا مى گوييم : مهمّترين، ضرورى ترين و لازمترين دعائى كه بايد مردم در زمان غيبت انجام دهند، دعا براى ظهور امام زمان عجّل اللَّه تعالى فرجه است.
زيرا كه آن حضرت صاحب ما و صاحب عصر و زمان است، بلكه صاحب امر و ولىّ و سرپرست همه جهانيان است، مگر مى شود از او غافل شد در حالى كه آن حضرت امام ما است، و غفلت از امام يعنى غفلت و فراموشى از اصلى از اصول دين.
پس لازم است كه براى آن حضرت دعا نموده و پيش از آن كه براى خود و نزديكان و آشنايان خود دعا كنيم، براى آن بزرگوار دعا كنيم.
مرحوم سيّد بن طاووس در كتاب «جمال الاُسبوع» مى نويسد :
پيشوايان ما عليهم السلام براى دعا جهت امام عصر صلوات اللَّه عليه اهمّيت مخصوصى قائل بودند، و اين بيانگر آنست كه دعا براى آن حضرت از مهمّترين وظايف اهل اسلام و ايمان مى باشد، و ما روايتى را نقل كرديم كه امام صادق عليه السلام در تعقيب نماز ظهر كاملترين دعا را در حقّ امام زمان ارواحنا فداه انجام مى دادند تا در حقّ خويشتن.
و ما در لابلاى عناوين گذشته فصل زيبايى را به دعاى امام كاظم عليه السلام براى حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه اختصاص داديم ؛ بديهى است كسى كه موقعيّت اين دو بزرگوار را در اسلام بشناسد در پيروى از آنها عذرى براى او باقى نمى ماند.(96)
و در كتاب «فلاح السائل» بعد از آنكه فضائل دعا براى برادران را متذكّر مى شود، مى نويسد : اگر دعا براى برادران دينى اين اندازه فضيلت دارد پس فضيلت دعا براى سلطان تو كه علّت هستى توست، چقدر خواهد بود؟
تو خوب مى دانى و معتقد هستى كه اگر حضرتش نبود خداى متعال تو را نمى آفريد. نه تو را ؛ بلكه هيچ فردى از افراد زمان او و زمان تو را نمى آفريد، و لطف الهى به سبب وجود شريف او علّتِ هستى تو و ديگران شده است، و او سبب رسيدن بشريّت به همه خوبى ها است.
بپرهير ؛ بپرهيز از آنكه خويشتن يا فرد ديگرى را در دوستى و دعا بر آن حضرت مقدّم بدارى ! دل و زبان خويش را به دعا براى مولاى عظيم الشأن يكى نموده و حواسّت را جمع نما.
مبادا به خاطر آنچه كه گفتم گمان كنى كه او به دعاى تو نيازمند است، هيهات ! كه اگر عقيده تو چنين باشد در اعتقاد و دوستى خود بيمار هستى ؛ بلكه آنچه را كه گفتم به خاطر اين بود كه حقّ عظيم و احسان بزرگ او را براى تو بيان كرده و بشناسانم.
بديهى است كه اگر پيش از آنكه براى خود و عزيزانت دعا كنى، براى او دعا نمايى خداى متعال درهاى اجابت را هر چه زودتر در مقابل تو باز مى نمايد.
زيرا كه تو - اى بنده خدا ! - درهاى پذيرش دعا را با قفلهاى جنايات خود بسته اى.
بنابراين ؛ اگر با دعا براى مولا به پيشگاه مالك و صاحب اختيار زندگان و مردگان - يعنى خداى متعال - بروى و دعا كنى، اميد است كه به خاطر آن بزرگوار درهاى اجابت براى تو باز شود، تا خود و ديگران - كه براى آنها دعا مى كنى - مشمول فضل الهى گرديده، و رحمت و كرم و عنايت خدا شامل حالتان گردد، زيرا كه تو در دعاى خود به ريسمان او چنگ زده اى.
شايد بگويى : فلانى و فلانى - كه از اساتيد تو هستند و تو از آنان پيروى مى كنى - به اين گفتار عمل نمى كنند !
پاسخ آن معلوم است، زيرا كه آنها از مولاى ما غافل هستند، و در مورد او كوتاهى و سستى مى ورزند.
آن گاه سيّد بن طاووس رحمه الله مى فرمايد : آنچه را براى تو گفتم عمل كن كه آن حقيقتى است روشن، و كسى كه در مورد مولاى ما سهل انگارى كند و سستى ورزد و از آنچه بيان كردم غافل شود، به خدا سوگند او به اشتباهى كه مايه ننگ و عار است، مبتلا است.
سپس ايشان مى فرمايد : آيا اهميّت اين امر را از ديدگاه ائمّه اطهار عليهم السلام چگونه مى بينى؟ آيا آن گونه كه تاكنون نسبت به اين موضوع رفتار نموده اى، بى اعتنائى به آن نبوده است؟
بنابراين در نمازهاى واجب از زياد دعا نمودن براى آن حضرت - و كسى كه دعا براى او جايز است - خوددارى مكن.
در روايت صحيحى از محمّد بن علىّ بن محبوب كه شيخ قمى ها در زمان خودش بود - در كتاب «مصنّف» - نقل شده كه حضرت امام صادق عليه السلام فرمود :
كلّما كلّمت اللَّه تعالى في صلاة الفريضة فليس بكلام.
در نماز واجب با هر سخنى كه با خدا تكلّم كنى، كلام نيست ( يعنى دعا نماز را باطل نمى كند).
باز تكرار مى كنم و مى گويم : به دليل آنچه بيان كردم عذرى براى تو در اهميّت ندادن به دعا براى تعجيل ظهور باقى نماند.(97)
صاحب «مكيال المكارم» مى فرمايد : همان گونه كه آيات و روايات دلالت مى كند، دعا از بزرگترين اقسام عبادت است و ترديدى نيست كه مهمترين نوع دعا و باعظمتترين آنها دعا براى كسى است كه خداوند حقّ او را و دعا براى او را بر همه واجب نموده است.
و به بركت وجود او نعمت خداوند بر همه مخلوقات او مى رسد ؛ همانگونه كه شكّى نيست كه مقصود از اشتغال به خداوند، مشغول بودن به عبادت خداوند است. و مداومت به دعا سبب مى شود كه خداوند او را در عبادت كمك نمايد، و او را از اولياء خود قرار دهد.
پس نتيجه آن اين است كه : مواظبت در دعا براى مولاى ما حضرت حجّت ارواحنا فداه، و سئوال كردن از خداوند تعجيل فرج و ظهور او را، و برطرف نمودن غم و اندوه آن بزرگوار و ايجاد سرور آن حضرت ؛ موجب فراهم شدن اين مسئله مهمّ مى گردد.
بنابراين بر اهل ايمان لازم است كه اهتمام ورزيده و در هر مكان و زمانى براى تعجيل ظهور آن حضرت دعا نمايند.
آنچه مناسب با اين مطلب است و گفتار ما را تأييد مى كند مطلبى است كه حضرت امام حسن مجتبى عليه الصلاة والسلام آن را در عالم خواب يا مكاشفه به مرحوم آية اللَّه ميرزا محمّد باقر فقيه ايمانى فرمودند :
«در منبرها به مردم بگوئيد و به آنان دستور دهيد توبه نموده و درباره تعجيل ظهور ( حضرت ) حجّت ( ارواحنا فداه ) دعا نمايند.
دعا براى آمدن آن حضرت مانند نماز ميّت نيست كه واجب كفائى باشد و با انجام دادن عدّه اى، از ديگران ساقط شود ؛ بلكه مانند نمازهاى پنجگانه است كه بر هر فرد بالغ واجب است براى ظهور امام زمان ( ارواحنا فداه ) دعا كند».(98)
با توجّه به آنچه نقل كرديم، لزوم و ضرورت دعا براى ظهور امام زمان ارواحنا فداه معلوم شد.
96) جمال الاُسبوع : 307.
97) فلاح السائل : 44.
98) مكيال المكارم : 438/1.
بازديد امروز : 90068
بازديد ديروز : 300669
بازديد کل : 110858088
|