کتاب : «امیرالمؤمنین علی علیه السلام و عصر ظهور»

تذكّر يك نكته

توجّه و دقّت در آيات و روايات اهل بيت علیهم السلام نكته ‏هاى بسيار مهمّى را براى انسان آشكار مى ‏كند.
دقّت در مطالبى كه لازمه بعضى از آيات و روايات است، نكته هايى را براى ‏كسانى كه در آن‏ ها دقّت مى‏ كنند واضح مى‏ سازد. مثلاً خداوند در قرآن فرموده‏ است:

(سيروا في الأرض فانظروا كيف بدء الخلق)(1)
در زمين سير كنيد ببينيد چگونه آفرينش را آغاز كرد.

بديهى است گردش و سير در زمين بر آگاهى ‏هاى انسان مى ‏افزايد و با برخورد با انسان ‏هاى ديگر مطالب تازه ‏اى مى‏ آموزد. علاوه بر آنكه نظاره‏ كردن بر آسمان ‏ها و زمين و كوه‏ ها و دشت‏ ها در مسافرت، تأثير به سزايى در وجود انسان مى‏ گذارد. حال اگر كسى بتواند به آسمان ‏ها سفر كند كه همان‏ گونه ‏كه گفتيم لازمه عصر ظهور سفر به آسمان ‏ها است هرچند براى همه مردم زمين ‏اتّفاق نيافتد. بديهى است در سفرهاى آسمانى بايد سرعت سير انسان حدّاقل‏ به اندازه سير نور باشد تا بتواند به بعضى از كرات سفر كند، ولى براى سفر به‏ كهكشان‏ ها و ... بايد از مرز زمان بگذرد و سير در حدّ سرعت نور فايده ‏اى‏ ندارد.
حال اگر كسى در سفر فضايى سرعتش به اندازه سرعت نور باشد، يا زيادتر از آن در وجود او تأثير بسيار فراوانى مى ‏گذارد كه در آن حالت بدن او حالت‏ نورى به خود مى‏ گيرد و حالت مادّى از او گرفته مى‏ شود و تروّح پيدا مى ‏كندبراى اينكه روشن شود چگونه از يك جسم مادّى، مادّيت بر اثر سرعت سير برداشته مى‏ شود، مثالى ذكر مى ‏كنيم:
ملخ هواپيمايى را فرض كنيد كه با سرعتى به دور خود مى‏ چرخد؛ اگر جسم مادّى ديگرى مانند تكّه چوبى را به آن نزديك كنيم، ملخ روى ‏تكّه‏ چوب تأثير خواهد گذاشت و با چوب برخورد خواهد كرد. حال اگر ملخ ‏با سرعت نور به دور خود در حال چرخش باشد، اگر تكّه ‏چوبى كه كمتر از مادّه است را بدان نزديك كنيم، ملخ روى آن هيچ تأثيرى نخواهد گذاشت و به چوب گير نمى ‏كند؛ در حالى كه ساختار خود ملخ هنوز هم مادّى است اما ناظر ساكن آن را به صورت انرژى مشاهده خواهد كرد و دقيقاً هم از هر نظر به نور شبيه مى‏ شود.
يكى از مواردى كه مادّه را به انرژى شبيه مى‏ كند حركت با سرعت نور است ‏كه در آن صورت مادّه به انرژى شبيه شده و خواصّ ذرّه را دارا مى‏ شود.(2)
حال انسانى كه، همچون سرعت نور يا فوق آن سير می ‏كند حالت تروّح ونورى پيدا مى ‏كند. پيدا شدن اين حالت نورى در انسان تأثيرهاى ‏شگفت ‏انگيزى ايجاد مى ‏كند، كه مى ‏توان عمده آن‏ ها را خروج از علاقه به عالم‏ مادّى و ايجاد شوق فراوان به عالم نور ياد كرد.
يكى از علّت هايى كه حضرت اميرالمؤمنين على علیه السلام بارها به مردم ‏مى ‏فرمودند: از راه‏ هاى آسمان از من سئوال كنيد قبل از آنكه مرا نبينيد، اين ‏است كه براى راه يافتن به آسمان‏ ها بايد سرعتى حداقلّ همچون سرعت نور داشته باشد تا بتواند فقط از منظومه شمسى خارج شود! وگرنه سفر به ماه با آپولو و امثال آن همانند اين است با كالسكه بخواهد به دور دنيا مسافرت كند.
و سير با سرعت نورى همانگونه كه گفتيم حالت تروّح براى انسان ايجاد مى‏ كند. كسانى كه مى‏ توانند خلع روح كنند چون روح و قالب مثالى آنها از بدن‏ خارج مى‏ شود، علاقه آنها به مادّيت كم يا نابود مى‏ شود. به همين صورت كسى ‏كه جسمش حالت تروّح يا نورى و روحى به خود گرفته است علاقه اش به‏ مادّيات نابود مى شود.

---

(1) سوره عنكبوت، آيه 20.
(2) اطّلاعات علمى: ماهنانه اسفند ماه 1377 ش، سال سيزدهم، شماره 5، ص 49.