کتاب : «امیرالمؤمنین علی علیه السلام و عصر ظهور»

 

معناى «صاحب الزّمان»

امام عصر عجّل الله تعالى فرجه داراى اسماء و القاب بسيارى مى ‏باشند كه هر كدام ‏داراى معنايى بلكه معانى متعدد مى ‏باشد.
توجّه كردن به معانى آن ها و دقّت نمودن درباره آن ها، ما را به علوم و معارف ‏بسيارى راهنمايى مى ‏كند. و سبب معرفت ما به آن حضرت مى ‏شود.
يكى از القاب آن بزرگوار كه درك معناى آن در شناخت حضرت بقيّة الله ارواحنا فداه تأثير زيادى دارد لقب شريف «صاحب الزمان» است كه يكى از پرمعنى‏ ترين القاب امام زمان عجّل الله تعالى فرجه مى ‏باشد.
براى درك معناى «صاحب الزمان» مقدمه كوتاهى را بيان مى‏ كنيم تا ما را در فهميدن معناى «صاحب الزمان» كمك كند:
پيامبران الهى براى اثبات حقّانيّت خود و اينكه از جانب خداوند به رسالت ‏برانگيخته شده ‏اند، معجزاتى را انجام مى ‏دادند كه برتر و مهم ‏تر از جرياناتى ‏بوده است كه در آن عصر دشمنان انجام مى‏ دادند. مثلاً حضرت موسى در زمانى به رسالت برانگيخته شد كه سحر و جادو بسيار پيشرفت كرده بود و ساحران نفوذ بسيارى در افكار مردم داشتند و بسيار مورد احترام مردم آن‏ زمان بودند. در آن زمان حضرت موسى معجزه‏ اى را براى مردم آن دوران ‏آورد كه مهم‏ تر از سحر همه ساحران آن زمان بود و همه ساحران از آوردن ‏نظير آن عاجز شدند. بدستور فرعون، جادوگران با سحر و جادوى خود مارهاى بسيارى را ظاهر كردند و حضرت موسى عصايى را كه در دست ‏داشت تبديل به اژدها كرد كه تمامى مارها را بلعيد و پس از بلعيدن آن همه مار تبديل به چوبى كوچك شد و از آنهمه مارها و افعى ‏ها هيچ نشانى باقى نماند.
در زمان حضرت عيسى علم طب بسيار پيشرفت كرده بود و طبيبان بسيار مورد احترام مردم بودند، حضرت عيسى با معجزه زنده كردن مردگان كارى ‏انجام داد كه همه طبيبان آن دوران از انجام دادن نظير آن عاجز شدند.
پيامبر اكرم صلّی الله علیه وآله در زمانى كه به رسالت مبعوث و برانگيخته شدند كه‏ فصاحت و بلاغت بسيار رواج داشت و مورد توجّه شديد مردم بود. رسول‏ خدا صلّی الله علیه وآله در آن زمان قرآن را به مردم ارائه دادند كه تمامى فصحا و بلغاء آن‏ دوران، آثار خود را كه بر خانه خدا آويخته بودند برداشتند؛ زيرا هيچيك از آن ها قابل مقايسه با قرآن نبود.
بنابراين پيامبران براى اثبات حقّانيّت خود كارى انجام مى ‏دادند كه ‏بزرگترين دانشمندانِ آن علم در آن روزگار از آوردن نظير آن عاجز بودند.
با توجّه به اين مطلب: از آنجا كه يكى از دليل ‏ها براى اثبات حقّانيّت امام ‏عصر عجّل الله تعالى فرجه در آغاز ظهور، معجزاتى است كه در آن زمان از آن ‏بزرگوار صادر مى‏ شود امام زمان عجّل الله تعالى فرجه دست به انجام معجزه ‏هائى‏ مى ‏زنند كه همه دانشمندان را مورد حيرت قرار داده و آن ها را از آوردن نظير آن ‏عاجز مى ‏نمايد.
ما مى ‏دانيم يكى از علومى كه بسيار مورد توجّه قرار گرفته و هنوز در مرحله آغاز خود مى ‏باشد علم فضانوردى و صعود به آسمان مى ‏باشد.
دانشمندان در جستجوى راهى هستند كه شايد بتوانند سرعت فضانوردى ‏را به سرعت سير نور برسانند.
ولى با پيشرفتى كه دانشمندان عصر غيبت، در فضانوردى نموده‏ اند، هنوز نتوانسته ‏اند بر منظومه شمسى راه يافته و مسلّط شوند. بنابراين با محدوديّت ‏دانشى كه دارند كى مى ‏توانند منظومه شمسى را پشت سر بگذارند؟ و كى ‏مى ‏توانند از اوّلين كهكشان بگذرند؟ و چه زمانى مى ‏توانند به كهكشان‏ هاى ‏بى ‏شمار سفر كنند؟!
بنابراين براى سفر به كراتى كه ميليون‏ ها سال نورى با كره زمين فاصله‏ دارند، تنها راهى كه وجود دارد، درهم شكستن مرز زمان و سبقت‏ گرفتن بر زمان است، بگونه ‏اى كه زمان هيچ‏گونه تأثيرى براى صعود آن ‏ها به آسمان‏ ها نداشته باشد.
بديهى است سفر به كرات ديگر كه فراتر از زمان باشد، بزرگترين‏ دانشمندان جهان را به عجز در آورده است.

معلوم است كسانى كه اصلاً  نمى ‏دانند زمان چيست؟ چگونه مى ‏توانند درآن تصرّف نموده و مرز زمان را درهم بشكنند و يا چگونه به سفرهايى كه‏ مافوق زمان است بروند؟!
آنان هنوز هيچگونه تصويرى از زمان ندارند و نمى‏ دانند ماهيّت زمان ‏چيست؟ در كتاب «دو هزار دانشمند در جستجوى خدا» مى ‏نويسد:
اينجاست كه به گردونه اسرارآميز زمان مى ‏رسيم. عامل مرموز و پايدارى‏ كه هنوز هيچ چيزى از آن ميسّر نيست...(1)
آرى «زمان» عامل مرموز و پيچيده ‏اى است كه از بزرگترين اسرار جهان ‏شمرده مى ‏شود و از همان امورى است كه بنا به فرمايش حضرت اميرالمؤمنين ‏علی علیه السلام راز آن آشكار خواهد شد. ولى در عصر غيبت نه تنها «زمان» براى‏ همگان ناشناخته است، بلكه بسيارى از امورى كه در ارتباط با زمان است، نيز ناشناخته باقى مانده است.
آيا زمان در همه كرات يكسان مى‏ گذرد؟ آيا گذشت زمان در تمام مناطق‏ كرۀ زمين به يك صورت است يا در بعضى از مكان‏ ها مانند غار اصحاب ‏كهف و... به گونه‏ اى ديگر مى ‏گذرد؟
آيا مى‏ توان به زمان گذشته سفر نمود؟ آيا سفر به زمان‏ هاى آينده امكان ‏پذيراست. آيا مى‏ توان در سرعت سير زمان تصرّف نموده و آن را كمتر يا بيشتر نمود، آيا فضا نقشى در زمان دارد؟ اگر فضا در زمان تأثير دارد، اين اثرگذارى ‏به چه صورت است؟
همه اين پرسش‏ ها و پرسش ‏هاى ديگرى مانند اين سئوال آيا زمان‏ هاى ‏گذشته نابود شده و از بين رفته ‏اند و يا باقى مانده ‏اند، اگر زمان‏ هاى گذشته باقى ‏هستند، در كجا هستند؟
همه اين پرسش‏ ها اكنون از اسرار عالم خلقت هستند و با فرا رسيدن عصر تكامل علم و دانش و عصر آشكار شدن رازهاى جهان آفرينش، پاسخ داده‏ مى ‏شوند.
همانگونه كه طبق روايات در زمان‏ هاى پيامبران از مهمترين مسايل روز آن ‏زمان‏ ها سئوال مى ‏شده، در عصر ظهور، نيز از فضانوردى به كهكشان ‏هاى دوركه نياز كامل به روشن شدن ماهيّت زمان و گذشتن از روزمان است از حضرت ‏مهدى عجل الله تعالى فرجه الشريف سئوال مى ‏شود و شناخت «زمان» و راز تصرّف درآن آشكار مى ‏شود.
بنابراين عصر ظهور، عصر شناخت «زمان» و آسمان‏ ها است اما در زمان‏ ساير امامان علیهم السلام ، عموم مردم هيچگاه از اينگونه مطالب از آن بزرگواران سئوال ‏نمى ‏كردند و با اينكه حضرت اميرالمؤمنين على علیه السلام بارها به صورت عمومى به ‏مردم مى‏ فرمودند از من از راه‏ هاى آسمان سئوال كنيد؟ كسى چيزى نمى ‏پرسد - هر چند حضرت اميرالمؤمنين على علیه السلام و ساير امامان علیهم السلام ، اصحاب خاصّ ‏خود را بارها به سفرهاى آسمانى برده‏ اند، و نمونه هايى از آن را در بخش آينده‏ نقل مى‏ كنيم.
پس چون آن بزرگوار مرز زمان را شكسته و از قيد زمان خارج شده حاكم ‏بر زمان هستند و از اسباب و وسيله ‏هاى سفر به آسمان ها استفاده مى‏ نمايند وبراى افراد ديگر نيز چنين شرايطى را براى سفر به آسمان ها فراهم مى‏ كنند، و رمز و راز مسايل مربوط به زمان را آشكار مى ‏كنند، آن حضرت «صاحب‏ الزمان» هستند.

---

(1) دوهزار دانشمند در جستجوى خدا: 144.