کتاب : «امیرالمؤمنین علی علیه السلام و عصر ظهور» 

رحمت و رأفت امام زمان عجّل الله تعالى فرجه

يكى از خصلت ‏هاى مهمّ امام زمان عجّل الله تعالى فرجه - كه متأسّفانه مورد غفلت ‏عموم افراد قرار گرفته - رأفت و مهربانى آن بزرگوار است.
  همانگونه كه در ادعيه و روايات درباره آن حضرت وارد شده آن امام رئوف‏ رحمة للعالمين هستند، يعنى رحمت براى عالميان مى‏ باشند و از همان آغاز ظهور از ۳۱۳ نفر اصحاب خاص خود، عهد و پيمان مى ‏گيرند كه تنها با كسانى‏ جنگ كنيد كه به جنگ شما مى ‏آيند و آنان كه به جنگ شما نمى ‏آيند چه زن وچه مرد، چه بزرگ و چه كوچك، هيچكس از آنها را نكشيد؛ حتّى اگر كسى به ‏جنگ شما آمد و از ميدان جنگ گريخت او را  هم نبايد تعقيب كنيد و بكشيد.
مردم جهان از هر دين و ملّتى طبق آيات و روايات، گروه گروه، و ملّت ملّت بر اثر مشاهده معجزات بسيارى كه در جهان واقع مى‏ شود و همچنين به خاطر امور ديگر، به آن حضرت ايمان مى ‏آورند و در شمار پيروان آن حضرت قرار مى ‏گيرند.
پس از تسخير جهان، حضرت بقية الله الاعظم عجّل الله تعالى فرجه براى تمام مردم‏ جهان از دين و آئين و يا پيرو هر مسلك و مكتبى اتمام حجّت مى‏ كنند و با اقامه ‏برهان و دليل آنان را به سوى قرآن و عترت فرا مى‏ خوانند. آنگاه كسانى كه بر اثر فطرت ناپاك خود ايمان نمى‏ آورند كشته مى ‏شوند و در سراسر هستى همه ‏جزو پيروان آن حضرت مى‏ شوند.(1)

در واقع كسانى در عصر ظهور كشته مى ‏شوند - آن هم پس از اتمام حجّت و اقامه ‏برهان و دليل - كه توبه نمى ‏كنند و وجود آن‏ ها مانع گسترش رحمت الهى ‏است. بنابراين حضرت مهدى عجّل الله تعالى فرجه، با مردم جهان با رأفت و رحمت برخورد مى‏ كنند و رأفت و رحمت الهى را در سراسر جهان گسترش ‏مى ‏دهند و كينه و دشمنى از قلب همه مردمان جهان برطرف مى ‏شود و با يكديگر با رأفت و مهربانى عمل مى‏ كنند.

---

(1) جمع بين رواياتى كه در بعضى از آن ها وارد شده آن بزرگوار از اهل كتاب جزيه و در بعضى از روايات ‏ديگر وارد شده كه آن حضرت از هيچكس جزيه قبول نمى‏ كنند به اين صورت است كه پس از تسخير جهان آن بزرگوار همه مردم جهان را با اقامه و برهان بسوى دين الهى فرا مى ‏خوانند در مدّتى كه براى‏ مردم جهان استدلال و دليل بر حقّانيت اسلام و شيعه مى ‏شود، مردم اديان ديگر از كشته شدن در امان ‏هستند و از اهل كتاب جزيه گرفته مى ‏شود، امّا پس از اتمام اقامه برهان و دليل، تنها كسانى كه بر اثر فطرت ظلمانى خود، انوار درخشان الهى در آنان بى اثر است و توبه نمى ‏كنند، كشته مى ‏شوند و ديگر از اهل كتاب، جزيه پذيرفته نمى ‏شود.