نكته ‏هاى مهم در اين روايت

   اين پيشگويى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نه‏ تنها گواه مهمّى درباره عظمت اويس قرنى و حقّانيّت راهى است كه او پيمود؛ بلكه ‏شهادت جناب اويس قرنى در جنگ صفّين - با توجّه به پيشگويى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم درباره اين‏كه مرگ او به شهادت اوست - يكى ديگر از بى‏ شمار دليل‏ هايى است كه ثابت مى‏ كند راه حق، راه حضرت اميرالمؤمنين على‏ عليه السلام است و تنها كسانى دراين راه گام بر مى‏ دارند كه فرمان‏بردار آن حضرت باشند.

   از اين روايت مطالبى استفاده مى‏ شود كه آن ‏ها را بيان مى‏ كنيم:

   1 -  خبر دادن رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم درباره تشرّف اويس قرنى به خدمت حضرت اميرالمؤمنين على‏ عليه السلام.

   2 -  اويس قرنى را از زمره حزب خدا و حزب رسول او معرّفى نموده ‏اند با اين‏كه از نظر مكان به آن حضرت نزديك‏ نبوده است، بنابراين قرب و بُعد مكانى دليل بر لياقت و يا عدم لياقت نيست.

   3 -  خبردادن آن حضرت از آينده اويس قرنى كه سرانجام عمرش با شهادت خاتمه مى‏ يابد: «يموت على الشهادة».

   4 - حقّانيّت حضرت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام و كسانى ‏كه زير پرچم آن بزرگوار جان خود را از دست داده ‏اند، شهيد مى‏ باشند.

   5 -  اصل مسأله شفاعت از اين روايت استفاده مى‏ شود؛ زيرا فرموده ‏اند: «يدخل في شفاعته».

   6 -  مسأله شفاعت اختصاص به معصومين ندارد؛ بلكه اولياء بزرگ آنان نيز بسيارى از افراد را اگرچه تعداد آن‏ ها مانند قبيله ربيعه و مضر زياد باشند، شفاعت مى‏ كنند.

   7 -  گذشته از مطالب يادشده، اين روايت راهنماى خوبى براى كسانى ‏كه دچار شكّ و ترديد شده و بر اثر تبليغات‏ معاويه راه حقّ و باطل را نمى ‏توانستند از يكديگر تميز دهند، بوده است؛ زيرا مى ‏توانستند بدانند افرادى همچون‏ عمّارياسر يا اويس قرنى - كه در هر گروهى باشند آن گروه بر حق است - در جزو كدام گروه مى‏ باشند تا به وسيله وجود آنان، بر حق بودن دسته ‏اى كه از آن گروه هستند بشناسند.

   جالب توجّه است كه تعدادى از افرادى كه از اين روايت آگاه بوده‏ اند، در جنگ صفّين از حزب معاويه جدا شده و به‏ لشكر اميرالمؤمنين‏ عليه السلام كه اويس قرنى با آن ‏ها بوده است، پيوسته‏ اند.