ملاقات رسول خدا صلی الله علیه وآله

با حضرت ابراهیم علیه السلام در معراج

**********************************************

1ماه مبارک رمضان نزول كتاب آسمانى (صُحف) بر ابراهيم خليل الله علیه السلام

**********************************************

عالم بزرگوار ، شيخ صدوق قدس سره در دو كتاب «علل الشرايع» و «عيون اخبار الرضا عليه السلام» حديث مفصّلى را نقل مى ‏کند كه خلاصه آن چنين است :

    شبى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم در يك چشم بهم‏ زدن از منزلش به مسجدالأقصى سير نمود ، پس از آن جبرئيل بپا خواست و انگشت سبّابه دست راستش را در گوش راستش گذاشته و دو تا دو تا اذان گفت ، سپس دو تا دو تا اقامه گفت ، و در آخر اقامه گفت : «قد قامت الصلاة ، قد قامت الصلاة» .

    در اين هنگام نورى از آسمان جهيد ، و به سبب آن قبور پيامبران گشوده شد ، و آنان از هر ناحيه و جهتى آمده و به دعوت جبرئيل لبيّك گفتند ، پس چهار هزار و چهار صد و چهارده پيامبر آمدند و صف كشيدند ، و شك نداشتم كه جبرئيل بر ما مقدّم خواهد شد ، وقتى صفها آراسته و منظّم شدند جبرئيل از بازوى من گرفت ، و به من گفت : اى محمّد ! جلو بايست و با برادرانت نماز بخوان ، چرا كه خاتم از مختوم سزاوارتر است .

    رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم نماز خواند و در سمت راستش ، حضرت ابراهيم عليه السلام در حالى كه دو جامه سبز بر تن داشت و دو فرشته در سمت راستش و دو فرشته در سمت چپش بودند ، ايستاده بود و در سمت چپ رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم، على عليه السلام در حالى كه دو جامه سفيد بر تن داشت با چهار فرشته ايستاده بود .

    وقتى نماز به پايان رسيد پيامبر خدا صلى الله عليه وآله وسلم بپا خواست و بسوى ابراهيم‏ عليه السلام آمد و ابراهيم عليه السلام نيز به سوى آن حضرت و باهم مصافحه نمودند و ابراهيم عليه السلام دست راست آن حضرت را با دو دست خود گرفت و گفت :

 آفرين بر پيامبر شايسته ، فرزند فرد شايسته و برانگيخته شده شايسته در زمان شايسته .

 آنگاه به سوى على عليه السلام آمده و با آن حضرت نيز مصافحه كرده و دست راست آن حضرت را با دو دست خود گرفت و گفت :

 آفرين بر فرزند شايسته ، و جانشين پيامبر شايسته يا اباالحسن !

 رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم رو به ابراهيم ‏عليه السلام كرد و فرمود :

 او را ابا الحسن كنيه دادى در حالى كه هنوز فرزندى ندارد ؟

 فرمود : كذلك وجدته في صحفي ، وعلم غيب ربّي باسمه عليّ عليه السلام وكنيته بأبي الحسن والحسين ، ووصيّ خاتم أنبياء ربّي .

 در صحف خودم چنين يافتم و در علم غيب پروردگارم اسمش على و كنيه اش ابى الحسن والحسين است و جانشين خاتم پيامبران پروردگارم مى‏ باشد .(76)

مؤلّف رحمه الله گويد : سيّد بزرگوار ابن طاووس قدس سره مى ‏فرمايد : شايد اين سير معراجى غير از معراج مشهور باشد ، چرا كه روايات درباره اوصاف معراج و سير آن حضرت متفاوت است .(77)

از اين روايت شريف استفاده مى ‏شود كه پس از نماز واجب ، مصافحه مستحبّ است .

---

 76) سعد السعود : 100، بحار الأنوار : 317/18 ح 32 ، تأويل الآيات : 267/1 ح1 ، مستدرك الوسائل : 43/4 ح6.

77) محقّق گويد : سخنان سيّد رحمه الله در اين رابطه ادامه دارد ، براى اطّلاع از آن به مصدر رجوع شود .

 

 

منبع: قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام ج 2 ص 113