678 / 6 ) در كتاب «بصائر الدرجات» مى نويسد: محمّد بن مروان گويد:
از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:
هنگامى كه خداوند متعال اراده كند تا امام را بيافريند قطره اى از آبى كه تحت عرش است بر زمين فرود مى آورد، و اين روى درختى واقع مى شود، و پدربزرگوار آن امام، از ميوه آن درخت مى خورد، آنگاه با همسرش نزديكى مى نمايد و خداى متعال امام را خلق مى كند.
او در رحم مادرش صدا مى شنود و زمانى كه متولّد مى شود استوانه اى از نور براى او بلند مى شود و او اعمال بندگان را مى بيند، آنگاه كه رشد كند و جوانى خوش قد و قامت گردد، بر زانوى چپ او اين آيه شريفه نوشته مى شود: «وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَعَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَهُوَ السَّميعُ الْعَليمُ» (20)؛ «و كلمه پروردگار تو با صدق و عدل به حدّ كمال و تمام رسيد؛ هيچ كس نمى تواند كلمات او را دگرگون سازد و او شنونده داناست».(21)
-----------------------------------------------------------
20) سوره انعام، آيه 115.
21) بصائر الدرجات: 431 ح 1، بحار الأنوار: 38/25 ح 5.
بازديد امروز : 25021
بازديد ديروز : 145151
بازديد کل : 146217099
|