(21)

دعايى از امام زمان عجّل الله تعالى فرجه در آغاز نمازها

    سيّد حميرى رحمه الله در ضمن نامه‏ اى به محضر مقدّس امام عصر ارواحنا فداه از حضرتش پرسيد: آيا در آغاز نماز به عنوان توجّه مى‏ توان گفت: «على ملّة إبراهيم ودين محمّد صلى الله عليه وآله وسلم»؟

    در توضيح اين سؤال نيز بيان داشت كه برخى از عالمان اظهار داشته‏ اند كه اين بدعت است كه گفته شود : «على دين محمّد صلى الله عليه وآله وسلم» به اين دليل كه در اين مورد تنها يك حديث در كتاب‏هاى مربوط آمده ، و آن نيز در كتاب قاسم بن محمد موجود است كه از جدّش حسن بن راشد نقل كرده كه امام صادق‏ عليه السلام به او فرمودند :

 چگونه شروع به نماز مى‏ كنى؟

 گفت : مى‏ گويم: «لبّيك وسعديك» .

 «خدايا ؛ دعوت تو را پاسخ مى‏ گويم و از اين باب خوشبختم».

    امام صادق عليه السلام فرمودند :

 پرسشم اين نبود؛ پرسشم اين است كه اين عبارت را هنگام شروع نماز چگونه مى‏ گويى: «وجّهت وجهي للّذي فطر السماوات والأرض حنيفاً مسلماً» .

 روى به كسى آوردم كه آسمان‏ ها و زمين را آفريد؛ در حالى كه تسليم و پرستشگر او هستم؟

 حسن بن راشد گفت: همان را مى‏ گويم .

 حضرت فرمودند : اين عبارت را اين گونه بگو :

 «على ملّة إبراهيم ودين محمّد صلى الله عليه وآله وسلم ومنهاج عليّ بن أبي طالب عليه السلام والإيتمام بآل محمّد حنيفاً مسلماً وما أنا من المشركين» .

 بر آيين ابراهيم و دين محمّد و راه و روش علىّ بن ابى طالب ، و پذيرش پيشوايى آل محمّد - نماز مى‏ گزارم ، در حالى كه پرستشگر و تسليم خدا هستم، و شرك نمى‏ ورزم.

    امام زمان صلوات الله عليه در پاسخ حميرى فرمودند :

 توجّه )يعنى خواندن اين دعا در آغاز نماز) واجب نيست؛ و مستحب مؤكّد در اين باره - كه همانند اجماع مورد قبول همگان مى‏ باشد - اين عبارت است :

    وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذي فَطَرَ السَّماواتِ وَالْأَرْضَ حَنيفاً مُسْلِماً عَلى مِلَّةِ إِبْراهيمَ وَدينِ مُحَمَّدٍ وَهُدى أَميرِالْمُؤْمِنينَ وَما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكينَ ، إِنَّ صَلاتي وَنُسُكي وَمَحْيايَ وَمَماتي للَّهِِ رَبِّ الْعالَمينَ، لا شَريكَ لَهُ وَبِذلِكَ اُمِرْتُ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمينَ . أَللَّهُمَّ اجْعَلْني مِنَ الْمُسْلِمينَ ، أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّميعِ الْعَليمِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ ، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ .

 روى به كسى آورده ‏ام كه آسمان‏ها و زمين را بيافريد؛ در حالى كه من تنها او را مى‏ پرستم و تسليم او هستم، بر آيين حضرت ابراهيم، و دين حضرت محمّد صلى الله عليه وآله وسلم، و هدايت امير مؤمنان على‏ عليه السلام - هستم و به خدا نيز شرك نمى‏ ورزم. به راستى كه نماز ، عبادت ، زندگانى و مرگ من براى خداست كه پروردگار جهانيان است و هيچ شريكى ندارد . من دستور يافته ‏ام كه چنين باشم و من جزو مسلمانان هستم. بار الها؛ مرا جزو مسلمانان قرار بده؛ از شيطان رانده ‏شده به خداى شنواى دانا پناه مى‏ برم ، به كمك نام خداى بخشنده مهربان .

و پس از آن ، حمد را مى‏ خواند . (31)

---

31)  بحار الأنوار : 359/84 ، به نقل از الإحتجاج : 307/2 .