(8)
دعاى غريق در زمان غيبت
سيّد بزرگوار رضى الدين علىّ بن طاووس رحمه الله در كتاب «مهج الدعوات» از عبدالله بن سنان نقل كرده كه امام صادق عليه السلام فرمودند :
به زودى شبهه اى شما را فرا مى گيرد، پس شما بدون راهنما و امامى هدايت كننده باقى خواهيد ماند و نجات پيدا نمى كند مگر كسى كه به وسيلۀ «دعاى غريق» خدا را بخواند .
عبدالله بن سنان گفت: دعاى غريق چگونه است؟
حضرت فرمودند : مى خوانى :
يا اَللَّهُ يا رَحْمانُ يا رَحيمُ، يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبي عَلى دينِكَ.
اى خدا ؛ اى مهربان ؛ اى بخشنده ؛ اى دگرگون كنندۀ قلب ها ؛ قلب مرا بر دين خود (و لزوم پيروى از آن) ثابت بدار .
پس گفتم : يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَالْأَبْصارِ ، ثَبِّتْ قَلْبي عَلى دينِكَ .
اى دگرگون كنندۀ قلبها و ديده ها؛ قلب مرا در پيروى از دين خودت استوار كن.
پس حضرت فرمودند :
همانا خداوند بلند مرتبه، «دگرگون كنندۀ قلب ها و ديده ها مى باشد» ، ولى تو آن طور كه من مى خوانم ، بخوان، يعنى به اين صورت : يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبي عَلى دينِكَ .
سيّد رحمه الله مى فرمايد : شايد مراد از فرمايش حضرت در مورد «الأبصار» اين باشد كه دگرگونى قلبها و ديده ها مربوط به قيامت است ؛ به خاطر اين كه ترس و وحشت در آن روز بسيار شديد مى باشد ولى ترس در زمان غيبت ، از دگرگون شدن دل ها است نه ديده ها .(17)
17) مهج الدعوات : 396 .
بازديد امروز : 66092
بازديد ديروز : 145151
بازديد کل : 146258170
|