(6)

دعاى ديگر در زمان غيبت

    سيّد بزرگوار علىّ بن طاووس رحمه الله در «مهج الدعوات» مى‏ فرمايد : به سند خود روايت مى‏ كنم از محمّد بن احمد جُعفى حديثى را كه او با سند خويش روايت نموده است و در آن ، از غيبت حضرت مهدى ارواحنا فداه ياد كرده است .

    گفتم : شيعه بايد در آن زمان چه كند ؟ فرمود :

 بر شما باد دعاكردن و انتظار فرج؛ زيرا به زودى براى شما نشانه‏ اى آشكار خواهد شد و هر گاه نشانه بر شما آشكار گشت خداى را سپاس گوييد، و بدان تمسّك جوييد .

 گفتم : چه دعايى بخوانيم ؟

فرمود : مى‏ گويى :

    أَللَّهُمَّ أَنْتَ عَرَّفْتَني نَفْسَكَ ، وَعَرَّفْتَني رَسُولَكَ ، وَعَرَّفْتَني مَلائِكَتَكَ وَعَرَّفْتَني نَبِيَّكَ ، وَعَرَّفْتَني وُلاةَ أَمْرِكَ . أَللَّهُمَّ لا آخِذَ إِلّا ما أَعْطَيْتَ ، وَلا واقِيَ إِلّا ما وَقَيْتَ . أَللَّهُمَّ لاتُغَيِّبْني عَنْ مَنازِلِ أَوْلِيائِكَ ، وَلاتُزِغْ قَلْبي بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَني . أَللَّهُمَّ اهْدِني لِوِلايَةِ مَنِ افْتَرَضْتَ طاعَتَهُ .(15)

خدايا ؛ تو خود را به من شناساندى و فرستاده‏ ات را به من معرّفى كردى، و فرشتگانت را شناساندى و پيامبرت را معرّفى كردى و سرپرستان امرت را به من شناساندى. خدايا ؛ گيرندۀ (عطايى) نيست مگر آنچه را تو عطا كنى ، و بازدارنده‏ اى نيست جز از آنچه تو باز دارى .

خداوندا ؛ مرا از مرتبه و جايگاه اوليايت پنهان مدار ، و قلبم را پس از هدايت دچار انحراف مگردان . خدايا ؛ مرا به ولايت كسى راهنمايى كن كه طاعتش را بر من واجب گردانيدى.

---

15) مهج الدعوات : 395.