دشمنى با امام زمان عليه السلام قبل از

تولّد آن حضرت و پس از آن تا زمان ظهور

چه كسى را در طول تاريخ مى ‏شناسيد كه از صدها سال قبل از تولّد او، دشمنان او آباء و اجداد او را بكشند تا او متولّد نشود! يا آنكه پس از تولّد او ارادۀ‏ جدّى به كشتن او داشته باشند؟!

اين شخص فقط حضرت ولىّ عصر ارواحنا فداه مى ‏باشد كه ‏قرن ‏ها و قرن ‏ها دشمنان در صدد متولّد نشدن آن حضرت، و پس از تولّد آن‏ بزرگوار براى شهادت ایشان، سعى و تلاش فراوان كرده ‏اند.

دشمنان آن حضرت، از اين نكته غافل بوده ‏اند كه خداوند اراده ‏كرده است نور امام زمان عليه السلام سراسر عالم را فرا گيرد، هر چند دشمنان آن بزرگوار از آن كراهت داشته باشند.

نكته ‏اى كه توجّه به آن مفيد مى ‏باشد، اين است كه امام زمان عجّل الله تعالی فرجه که قرن ‏ها دشمنان نه فقط در حدّ دشمنى؛ بلكه تا مرز نابودى آن حضرت به ‏هر صورت که توانسته اند فعالیّت کرده اند، بايد از قدرت ‏هاى بسيار مهمّى برخوردار باشد به گونه ای که دشمنان مى ‏دانند، وقتی که آن حضرت ظاهر شوند، و بر جهان ‏حكومت كنند ديگر هيچ گونه اثرى از دشمنان آن حضرت، كه‏ دشمن دين و انسانيّت هستند باقى نخواهد ماند. و آنان ديگر نمى ‏توانند مردم جهان را به خاك و خون بكشند تا آه و نالۀ مردم در همه جا طنين‏ انداز شود، و ستمگران خون خوار بر اريكۀ قدرت ‏تكيه زنند و همچنان مردم جهان مستضعف باشند و مستكبرين به‏ ستمگرى و خونخوارى خود ادامه دهند.

روايت مهمّى از امام صادق عليه السلام و همچنین از امام حسن عسکری علیه السلام وارد شده است كه بنى‏ اميّه و بنى العبّاس براى جلوگيرى از قدم گذاردن حضرت مهدى ‏عليه السلام به صحنۀ گيتى آباء و اجداد آن حضرت را به شهادت ‏رساندند؛ ولى چون خداوند اراده كرده است كه نور او سراسر جهان را فرا گيرد، آن حضرت متولّد شدند، و چون دشمنان از تولّد آن ‏بزرگوار آگاه شدند تصميم به شهيد نمودن آن حضرت گرفتند.