دشمنى‌هاى ابوسفيان
با مسلمانان در خارج از حجاز
دشمنى‌هاى قريش ، بنى‌اميّه به ويژه ابوسفيان آن چنان همه جانبه و گسترده بود كه از مرزهاى حجاز گذشته و در هر شهر و ديارى كه مى‌توانستند، عليه رسول خدا صلّى الله عليه وآله و پيروان آن حضرت به دشمنى مى‌پرداختند.
ابوسفيان كه سردمدار مخالفان و رياست دشمنان پيامبر اكرم صلّى الله عليه وآله و مسلمانان را به عهده داشت ، به ادامه دشمنى‌هاى خود در خارج حجاز نيز ادامه داد.
آنگاه كه گروهى از مسلمانان ـ كه در رأس آنان جناب جعفر بن ابى طالب بود ـ به فرمان پيامبر خدا صلّى الله عليه وآله براى نجات از شكنجه و آزارهاى ابوسفيان و پيروانش به حبشه رفته بودند، ابوسفيان نيز با تنى چند از يارانش به حبشه مسافرت كرد تا با دروغگويى‌ها و حيله‌گرى‌هاى خود آنان را از پادشاه حبشه گرفته و به حجاز برگرداند. تا نه تنها قدرت بر شكنجه و آزار آنان داشته باشد، بلكه مهمتر از آن مانع گسترش اسلام شده و از گرايش پادشاه و مردم حبشه به اسلام جلوگيرى كند.
ابوسفيان كه در مبارزه و كفر، سياستمدارى كهنه‌كار بود، به خوبى مى‌دانست كه رفتن يك گروه از مسلمانان پرتلاش و فعّال به حبشه ، اسلام را از مرزهاى حجاز فراتر برده و كم‌كم سرزمين‌هاى ديگر نيز به پيامبر اسلام صلّى الله عليه وآله مى‌گروند. در اين صورت چراغ كفر رو به خاموشى نهاده و پرچم اسلام فراتر از حجاز به اهتزاز در مى آيد. و در نتيجه شكست كفّار كه ابوسفيان سردمدار آن‌ها بود فرا مى رسد. بنابراين تصميم گرفت به سوى حبشه سفر كند و مسلمانان را با ذلّت به حجاز بازگرداند.
اكنون پس از بيان كوتاهى از دشمنى‌هاى دامنه‌دار ابوسفيان و... به نقل جريان مهاجرت به حبشه مى‌پردازيم:
|
بازديد امروز : 13764
بازديد ديروز : 45443
بازديد کل : 89338204
|