زیارت مولا حضرت ابا الفضل العباس

فرزند امیرمؤمنان علیهماالسلام  در دو عید

 

می ایستی در کنار قبر مطهّر و می‌گویی:

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَلِيُّ الصَّالِحُ، وَالصِّدِّيقُ الْمُوَاسِي، أَشْهَدُ أَنَّكَ ‏آمَنْتَ بِاللهِ، وَنَصَرْتَ ابْنَ رَسُولِ اللهِ، وَدَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِ اللهِ، وَوَاسَيْتَ بِنَفْسِكَ، وَبَذَلْتَ مُهْجَتَكَ، فَعَلَيْكَ مِنَ اللهِ أَفْضَلُ التَّحِيَّةِ وَالسَّلاَمِ.

سلام بر تو ای ولی شایسته و ای صدّیقی که مواسات نمود و همدردی کرد، شهادت می‌دهم که تو ایمان به خدا داشتی، و فرزند رسول خدا صلّی الله علیه وآله را یاری نمودی و به راه خدا عوت کردی و با جان خود مواسات نمودی و مساعدت کردی، و خون قلب خویش را بذل نمودی، پس بر تو باد از طرف خداوند بهترین تحیت و درود.

سپس خود را بر قبر بیفکن و بگو:

بِأَبي أَنْتَ وَأُمِّي، يَا نَاصِرَ دِينِ اللهِ، اَلسَّلاَمُ‏ عَلَيْكَ يَا نَاصِرَ الْحُسَيْنِ الصِّدِّيقِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَاصِرَ الْحُسَيْنِ ‏الشَّهِيدِ، عَلَيْكَ مِنِّي السَّلاَمُ مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ.

 پدر و مادرم فدای شما ای یاور دین خدا، سلام بر تو ای یاری کننده حسین صدّیق، سلام بر تو ای یاری کننده حسین شهید، بر تو باد از من سلام تا مادامی که هستم و شب و روز باقی است.

سپس در قسمت بالای سر مبارک دو رکعت نماز می‌خوانی و می‌گویی آنچه در بالای سر مبارک امام حسین علیه السلام گفتی، آنگاه باز می‌گردی به حرم مطهر امام حسین علیه السلام و به مقداری که دوست داری در آنجا می‌مانی ولی مستحب است که آنجا را محل خواب خود قرار ندهی.

 

باب الوداع

و هرگاه خواستی وداع کنی در بالای سر بایست و در حالی که گریه می‌کنی بگو:

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مَوْلاَيَ سَلاَمَ مُوَدِّعٍ، لاَ قَالٍ وَلاَ سَئِمٍ، فَإِنْ أَنْصَرِفْ ‏فَلاَ عَنْ مَلاَلَةٍ، وَإِنْ أُقِمْ فَلاَ عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللهُ الصَّابِرِينَ، يَا مَوْلاَيَ لاَ جَعَلَهُ اللَهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي لِزِيَارَتِكَ، وَرَزَقَنِي الْعَوْدَ إِلَيْكَ، وَالْمَقَامَ في حَرَمِكَ، وَالْكَوْنَ فِي مَشْهَدِكَ، آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ.

 سلام بر تو ای مولای من، سلام وداع کننده‌ای که نه خشمگین است و نه دلتنگ، پس اگر بازگردم از روی رنجیده شدن و دلتنگی نست و اگر بمانم از روی بدگمانی به وعده‌ای که خداوند به صابران داده نباشد،
ای مولای من، خدا این زیارتم را آخرین زیارت من نسبت به شما قرار ندهد و بازگشتن به سوی شما و جای گرفتن در حرمت و بودن در زیارتگاهت را روزی‌ام گرداند، اجابت کن ای پرودرگار جهانیان.

سپس آن را ببوس و صورتت را بر آن بمال و بر سائر بدنت مسح کن که امان است و حرز و نگهدارنده است و از نزد حضرت به قهقری بازگرد و پشت به ضریح مقدس نکن و بگو:

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا بَابَ الْمَقَامِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا شَرِيكَ الْقُرْآنِ، اَلسَّلاَمُ‏ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ الْخِصَامِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سَفِينَةَ النَّجَاةِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا مَلاَئِكَةَ رَبِّيَ، اَلْمُقِيمِينَ في هَذَا الْحَرَمِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ أَبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ ‏اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ.

سلام بر تو ای دری که از آن در می‌توان به مقام و مرتبه رسید، سلام بر تو ای شریک قرآن، سلام بر تو ای دلیل و برهان برای دفع خصومت‌ها، سلام بر تو ای کشتی نجات، سلام بر شما ای ملائکه پروردگارم که در این حرم مقیم هستید، سلام بر تو برای همیشه مادامی که باقی هستم و شب و روز باقی است.

و می‌گویی: «إِنَّا لِلهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ»(1)، لاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ الْعَلِيّ‏ الْعَظِيمِ، تا آنکه از قبر پنهان می‌گردی.

«ما از خداوندیم و به سوی او بازگشت کننده‌ایم» هیچ حول و قوه‌ای جز به وسیله خداوند بلند مرتبه با عظمت نیست،

و وقتی زیارت را این گونه انجام دادی، مثل کسی می‌باشی که خدا را در عرش زیارت نموده باشد.(2)

مؤلّف محترم گوید: در کتاب مزار کبیر این زیارت را نقل کرده اند و گفته اند: «امام حسین علیه السلام با این زیارت در عیدین زیارت می شود» ولی ظاهراً از زیارات مطلقه است که با اختلاف زیاد در آن‌ها ذکر شده است.

---

(1) سورۀ بقره، آیۀ 156.

(2) مزار كبير: 417.