(۲۴)

زیارت امام حسین علیه السلام در عیدین

 

در مزار کبیر گفته است: زیارت دیگری برای حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام که با آن در عیدین زیارت می‌شود.

هرگاه خواستی زیارت کنی سه روز روزه بگیر، در روز سوم غسل کن و اهل و عیال خود را جمع کن و بگو:

أَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَوْدِعُكَ الْيَوْمَ نَفْسِي وَأَهْلِي وَمَالِي وَوُلْدي، وَكُلَّ مَنْ‏ كَانَ مِنِّي بِسَبِيلٍ، اَلشَّاهِدَ مِنْهُمْ وَالْغَائِبَ. أَللَّهُمَّ احْفَظْنَا بِحِفْظِ الْإِيمَانِ، وَاحْفَظْ عَلَيْنَا.

أَللَّهُمَّ اجْعَلْنَا فِي حِرْزِكَ، وَلاَتَسْلُبْنَا نِعْمَتَكَ، وَلاَتُغَيِّرْ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ وَعَافِيَةٍ، وَزِدْنَا مِنْ فَضْلِكَ، إِنَّا إِلَيْكَ رَاغِبُونَ.

خداوندا امروز خود و خانواده و مال و ثروت و فرزندانم و هر کس را که به من بستگی دارد از حاضران و غایبان به ودیعه به تو می‌سپارم، خداوندا ما را با حفظ ایمان حفظ کن و آن را برای ما حفظ گردان.
خداوندا ما را در پناه خودت قرار ده و نعمتت را از ما سلب مکن، و نعمت و عافیتی که ما از آن برخورداریم تغییر مده و از فضل و احسانت بر ما بیفزا همانا ما به سوی تو راغبیم.

و از خانه‌ات با خشوع بیرون بیا و تهلیل و تکبیر و تحمید و تمجید و صلوات بر پیامبر صلّی الله علیه وآله را زیاد بگود و با سکینه و وقار برو.
و روایت شده که خداوند تبارک و تعالی می‌آفریند از عرق زوار قبر امام حسین علیه السلام ، از هر عرقی هفتاد هزار فرشته، تسبیح خدا می‌گویند و برای او استغفار می‌کنند و برای دیگر زوار امام حسین علیه السلام تا روز رستاخیز.
و وقتی گنبد نورانی و عالی مرتبه برای تو ظاهر گردید، بگو:

«اَلْحَمْدُ لِلهِ وَسَلاَمٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى اللهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ»(1)، «وَسَلاَمٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ × وَالْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ»(2)، وَ«سَلاَمٌ عَلَى آلِ يَس إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ»(3)، وَسَلاَمٌ عَلَى‏ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، وَالْأَوْصِيَاءِ الصَّادِقِينَ، اَلْقَائِمِيْنَ بِأَمْرِ اللهِ وَحُجَّتِهِ، اَلسَّاعِينَ إِلَى سَبِيلِ اللهِ، اَلْمُجَاهِدِينَ فِي اللهِ حَقَّ جِهَادِهِ، النَّاصِحِينَ ‏لِجَمِيعِ عِبَادِهِ، اَلْمُسْتَخْلَفِينَ فِي بِلاَدِهِ، الْمُرْشِدِينَ إِلَى هِدَايَتِهِ وَإِرْشَادِهِ.

حمد و ستایش‌ها سزاوار خداوند است و سلام بر بندگانش که آنان را برگزیده است، آیا خدا بهتر است یا آنچه شریک او قرار می‌دهید؟ و سلام بر رسولان و حمد و ستایش سزاوار خداوند است که پروردگار جهانیان است.
و سلام بر آل یس، همانا ما نیکوکاران را اینگونه پاداش می‌دهیم، و سلام بر پاکان و پاکیزگان (از هر عیب و نقصی) جانشینان صادق قیام کنندگان به امر خدا و حجت او، رهپویان راه خدا، مجاهدان راه خدا آن گونه که شایسته جهاد است، خیرخواهان نسبت به تمام بندگانش، خلافت داده‌شدگان در شهرهایش، راهنمایان به هدایت الهی و ارشاد او.

پس هرگاه به یل علقمی مشرف شدی بگو:

أَللَّهُمَّ إِلَيْكَ قَصَدَ الْقَاصِدُونَ، وَفي‏ فَضْلِكَ طَمَعَ الرَّاغِبُونَ، وَبِكَ اعْتَصَمَ الْمُعْتَصِمُونَ، وَعَلَيْكَ تَوَكَّلَ‏ الْمُتَوَكِّلُونَ، وَقَدْ قَصَدْتُكَ وَافِداً، وَفي رَحْمَتِكَ طَامِعاً، وَلِعِزَّتِكَ‏ خَاضِعاً، وَلِوُلاَةِ أَمْرِكَ طَائِعاً، وَلِأَمْرِهِمْ مُتَابِعاً.

أَللَّهُمَّ ثَبِّتْنِي عَلَى مَحَبَّةِ أَوْلِيَائِكَ، وَلاَتَقْطَعْ أَثَرِي عَنْ زِيَارَتِهِمْ، وَاحْشُرْنِي فِي زُمْرَتِهِمْ، وَأَدْخِلْنِي الْجَنَّةَ بِشَفَاعَتِهِمْ.

خداوندا قصد کنندگان به سوی تو قصد نمودند و مشتاقان به فضل و احسان تو طمع نمودند، و پناهنده شدگان به تو پناهنده شده‌اند و اهل توکّل بر تو توکّل می‌نمایند، تو را قصد نمودم با وارد شدنم و در رحمت تو طمع ورزیدم، و در پیشگاه عزتت خاضعم و برای صاحبان امرت مطیع و فرمانبردارم، و پیرو امر و فرمان آن‌ها هستم.
خداوندا مرا بر محبت اولیاء خود ثابت بدار و اثر مرا از زیارت آنان قطع مکن و مرا در زمره آنان محشور فرما و با شفاعت آنان مرا وارد بهشت فرما.

وقتی به فرات رسیدی صد مرتبه تکبیر بگو و صد مرتبه «لا إله إلّا الله» بگو و صد مرتبه بر پیامبر صلّی الله علیه وآله صلوات فرست، سپس بگو:

أَللَّهُمَّ أَنْتَ خَيْرُ مَنْ وَفَدَ إِلَيْهِ الرِّجَالُ، وَشُدَّتْ إِلَيْهِ الرِّحَالُ، وَأَنْتَ ‏سَيِّدِي أَكْرَمُ مَزُورٍ، وَأَفْضَلُ مَقْصُودٍ، وَقَدْ جَعَلْتَ لِكُلِّ زَائِرٍ كَرَامَةً، وَلِكُلِّ وَافِدٍ تُحْفَةً.

فَأَسْئَلُكَ أَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَكَ إِيَّايَ فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ، وَاشْكُرْ سَعْيِي، وَارْحَمْ مَسِيرِي إِلَيْكَ مِنْ أَهْلِي، بِغَيْرِ مَنٍّ مِنِّي عَلَيْكَ، بَلْ لَكَ ‏الْمَنُ عَلَيَّ، إِذْ جَعَلْتَ لِيَ السَّبِيلَ إِلَى زِيَارَةِ ابْنِ نَبِيِّكَ، وَعَرَّفْتَنِي فَضْلَهُ، وَحَفِظْتَنِي بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ حَتَّى بَلَّغْتَنِي هَذَا الْمَكَانَ، وَقَدْ رَجَوْتُكَ ‏فَلاَ تَقْطَعْ رَجَائِي، وَقَدْ أَمَّلْتُكَ فَلاَ تُخَيِّبْ أَمَلِي، وَاجْعَلْ مَسِيرِي هَذَا كَفَّارَةً لِذُنُوبِي يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ.

خداوندا تو بهترین کسی هستی که اشخاص به سوی او کوچ می‌کنند و بار سفر به سوی او می‌بندند و تو ای سرور من گرامی‌ترین زیارت شده و برترین مقصودی، برای هر زائر کرامتی و برای هر وارد شده تحفه‌ای قرار داده‌ای.
از تو می‌خواهم که تحفه‌ات را به من آزادی من از آتش قرار دهی، و تلاش مرا پاداش دهی، و این پیمودن راه و سیر و سفرم را به سوی خودت را مورد ترحم قرار دهی، بدون اینکه از طرف من منّتی باشد بر تو بلکه تو بر من منّت داری، چون برای من این راه را طریق به سوی زیارت پسر پیامبرت قرار دادی، و فضیلت آن را به من شناساندی و در شب و روز مرا حفظ کردی تا به این مکان رساندی، من به تو امیدوارم، امیدم را قطع مکن، و به تو دل بسته‌ام آرزوی مرا ناکام مگردان، و این سفرم را کفّاره گناهانم قرار بده، ای پروردگار جهانیان.

پس فرود آی و غسل کن و در حین غسل کردن بگو:

بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ، وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ، وَعَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ، وَالصَّادِقِينَ عَنِ اللهِ جَلَّ وَعَزَّ. أَللَّهُمَّ طَهِّرْ قَلْبِي، وَاشْرَحْ بِهِ صَدْرِي، وَنَوِّرْ بِهِ قَلْبِي، وَيَسِّرْ بِهِ أَمْرِي.

أَللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لي نُوراً وَطَهُوراً، وَشِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ، وَآفَةٍ وَعَاهَةٍ وَسُوءِ مَا أَخَافُ وَأَحْذَرُ. أَللَّهُمَّ اجْعَلْ لي شَاهِداً يَوْمَ حَاجَتِي وَفَقْرِي‏ وَفَاقَتِي إِلَيْكَ، يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

به نام خدا و به یاری خدا، هیچ قوّت و قدرت و جنبشی نیست مگر به وسیله خداوند، و بر آیین رسول خدا.
خداوندا قلب مرا پاک گردان و سینه‌ام را گشایش بده با آن، و قلبم را نورانی گردان به سبب آن و کار مرا آسان نما به برکت آن،
خداوندا آن را برای من مایه روشنایی و پاکی و شفای هر درد و آفت و عیب و بدی آنچه می‌ترسم و اجتنناب می‌کنم قرار بده، خداوندا آن را برای من گواه قرار بده، روز احتیاج و فقر و نیازم به تو، ای پروردگار جهانیان، که تو بر هر چیز توانایی.

 

نماز در محلّ ورودی به نهر(4)

و چون از غسل فارغ گردیدی دو پیراهن پاک بپوش و خارج نهر دو رکعت نماز بخوان، - که آنجا مکانی است که خداوند تبارک و تعالی فرمود: «وَفِي الْأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوانٌ وَغَيْرُ صِنْوانٍ يُسْقىَ بِمَاءٍ وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِي الْأُكُلِ»(5). «و در زمین قطعه‌هایی همجوار و باغ‌هایی از انگورها و زراعت و نخل‌هایی است که دو تنه از یک ریشه رسته است یا یک تنه از یک ریشه و همه به یک آب سیراب می‌شوند و در ثمره از جهت طعم و مزّه و کیفیت آن بعضی را بر بعضی دیگر برتری داده‌ایم». - در رکعت اول سورۀ «حمد» و « قل یا ایّها الکافرون»، و در رکعت دوم سوره «حمد» و « قل هو الله احد» را می‌خوانی، وقتی سلام گفتی، پس تسیبح بگو و سپس بگو:

اَلْحَمْدُ لِلهِ الْوَاحِدِ، اَلْمُتَوَحِّدِ فِي الْأُمُورِ كُلِّهَا، اَلرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ، «الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِىَ لَوْلاَ أَنْ هَدَانَا اللهُ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ‏ رَبِّنَا بِالْحَقِّ»(6).

أَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً كَثِيراً أَبَداً، لاَيَنْقَطِعُ وَلاَيَفْنَى، حَمْداً يَصْعَدُ أَوَّلُهُ‏ وَلاَ يَنْفَدُ آخِرُهُ، حَمْداً يَزِيدُ وَلاَيَبِيدُ، وَصَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدِنِ الْبَشِيرِ النَّذِيرِ، وَعَلَى آلِهِ الْأَخْيَارِ الْأَبْرَارِ، وَسَلَّمَ تَسْلِيماً.

حمد و ستایش سزاوار خداوندی است که یگانه است، در تمام امور یکتا است، دارای رحمت عام و مهربانی خاص است «که ما را به این امر هدایت نمود، و اگر او هدایت نمی‌نمود راه را نمی‌یافتیم فرستادگان پروردگارمان حق را آورده‌اند.
خداوندا حمد و ستایش سزاوار تو است، حمد فراوان دائمی و همیشگی که قطع نشود و از بین نرود، حمدی که ابتدای آن بالا رود و انتهای آن بی پایان باشد، حمدی که زیاد شود و نابود نگردد، و درود خدا بر حضرت محمّد بشارت دهنده بیم دهنده و بر خاندان او خوبان نیکوکاران و سلام فراوان بر آنان باد.

و وقتی روی به حائر نمودی بگو:

أَللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَوَجَّهْتُ، وَلِبَابِكَ ‏قَرَعْتُ، وَبِفِنَائِكَ نَزَلْتُ، وَبِحَبْلِكَ اعْتَصَمْتُ، وَلِرَحْمَتِكَ تَعَرَّضْتُ، وَبِوَلِيِّكَ تَوَسَّلْتُ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ زِيَارَتِي مَبْرُورَةً، وَدُعَائِي مَقْبُولاً.

خداوندا به سوی تو توجه نموده‌ام، و درب خانه تو را زدم، و به ساحت قدس تو و بر در سرایت فرود آمدم و به ریسمان محکم تو چنگ زدم و خود را در معرض رحمت تو قرار دادم و به ولی تو توسل جستم، پس بر محمّد و خاندان او درود فرست و زیارتم را پذیرفته شده و دعایم را قبول فرما.

سپس راه برو و قدم‌هایت را کوتاه بردار در حالی که با وقار و آرامش و خشوع و گفتن «الله اکبر» و« لا اله الّا الله» و «الحمد لله» می گویی  و تمجید و ثنای خداوند می کنی و بر پیامبر صلی الله علیه وآله صلوات می فرستی و تبری می جویی از کسانی هستی که اساس ظلم و ستم را بر آنان بنا نهادند و آنان را از مقام و مرتبه خویش کنار زدند، و علیه آنان جنگ به راه انداختند و حقّ آنان را انکار کردند.

 

اذن دخول

و چون خواستی اذن بگیری برای وارد شدن در کنار درب بارگاه بایست و به طرف قبر مطهر نگاه کن و بگو:

يَا مَوْلاَيَ يَا أَبَا عَبْدِاللهِ، يَابْنَ رَسُولِ اللهِ، عَبْدُكَ وَابْنُ أَمَتِكَ، اَلذَّلِيلُ ‏بَيْنَ يَدَيْكَ، وَالْمُصَغَّرُ في عُلُوِّ قَدْرِكَ، وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّكَ، جاءَكَ‏ مُسْتَجِيراً بِكَ، قَاصِداً إِلَى حَرَمِكَ، مُتَوَجِّهاً إِلَى مَقَامِكَ، مُتَوَسِّلًا إِلَى اللهِ ‏تَعَالَى بِكَ، ءَأَدْخُلُ يَا مَوْلاَيَ، ءَأَدْخُلُ يَا وَلِيَّ اللهِ، ءَأَدْخُلُ يَا مَلاَئِكَةَ اللهِ، اَلْمُحْدِقِينَ بِهَذَا الْحَرَمِ، اَلْمُقِيمِينَ فِي هَذَا الْمَشْهَدِ؟

ای مولای من، ای ابا عبد الله، ای پسر رسول خدا، بنده تو و پسر بندۀ تو و پسر کنیز تو‌ام، در پیشگاهت خوار و ذلیلم، و در کنار قدر و مرتبه عالی شما کوچک و مقصرّم، به حقّ شما معترفم، آمده‌ام به دربار شما در حالی که حرم مطهرت را قصد نموده و به جایگاه شما روی آورده‌ام و به خداود تبارک و تعالی به واسطه شما توسل جسته‌ام.
آیا وارد شوم ای مولای من، آیا وارد شوم ای ولی خدا، آیا وارد شوم ای فرشتگان الهی که اطراف این حرم را احاطه کرده و در این زیارتگاه اقامت نموده اید؟

پس اگر قلبت خاشع و اشک چشمانت جاری گردید علامت قبول و اذن است، ابتدا پای راست و بعد از آن پای چپ را بگذار و بگو:

بِسْمِ اللهِ وَبِاللَّهِ، وَفي سَبِيلِ اللهِ، وَعَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ. أَللَّهُمّ ‏أَنْزِلْنِي مُنْزَلاً مُبَارَكاً، وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ.

به نام خدا، و با استعانت از خدا، و در راه خدا، و بر آیین رسول خدا، خداوندا مرا در منزل مبارک فرود آور که تو بهترین فرودآورنده‌ای.

سپس بگو: اَللَهُ أَكْبَرُ كَبِيراً، وَالْحَمْدُ لِلهِ كَثِيراً، وَسُبْحَانَ اللهِ بُكْرَةً وَأَصِيلاً، وَالْحَمْدُ لِلهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ، اَلْمَاجِدِ الْأَحَدِ، اَلْمُتَفَضِّلِ الْمَنَّانِ، اَلْمُتَطَوِّلِ ‏الْحَنَّانِ، اَلَّذِي مَنَّ بِطَوْلِهِ، وَسَهَّلَ لي زِيَارَةَ مَوْلاَيَ بِإِحْسَانِهِ، وَلَمْ‏ يَجْعَلْنِي عَنْ زِيَارَتِهِ مَمْنُوعاً، وَلاَ عَنْ ذِمَّتِهِ مَدْفُوعاً، بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ.

 خدا بزرگتر است بس بزرگ‌تر، ستایش او را به جای آورم بسیار، و او را صبح و شام تسبیح می‌گویم و تنزیه می‌نمایم.
حمد و ستایش سزاوار خداوندی است که یگانه و بی نیاز، باشکوه و عظمت و یکتا است، دارای فضل و امتنان و لطف و مهربانی است که به لطف خویش منّت گذاشته و زیارت مولایم را برایم فراهم ساخته و مرا از زیارتش منع ننموده و از پناهش و امانش دور نساخته بلکه لطف کرده و عطا و بخشش فرموده است.

سپس وارد حرم مطهر شو، و چون وسط آن قرار گرفتی به موازات قبر مبارک با خشوع و گریه و زاری بایست و بگو:

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ‏ نَبِيِّ اللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللهِ.

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عَلِيٍّ وَلِيِّ اللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيّ ‏الْبَرُّ التَّقِيُّ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ثَارَ اللهِ وَابْنَ ثَارِهِ، وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ.

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَجَاهَدْتَ فِي اللهِ حَقَّ جِهَادِهِ، حَتَّى اسْتُبِيحَ حَرَمُكَ ‏وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً.

سلام بر تو ای وارث حضرت آدم، برگزیده خداوند، سلام بر تو ای وارث حضرت نوح پیامبر خدا، سلام بر تو ای وارث حضرت ابراهیم خیل خداوند، سلام بر تو ای وارث حضرت موسی کلیم خداوند، سلام بر تو ای وارث حضرت عیسی روح خدا، سلام بر تو ای وارث حضرت محمد صلّی الله علیه وآله حبیب خدا، سلام بر تو ای وارث حضرت علی بن ابی طالب ولی خدا، سلام بر تو ای وصی نیکوکار پرهیزکار، سلام بر تو ای خون خدا و پسر خون خدا،و تنهایی که انتقامش گرفته نشده است
شهادت می‌دهم که تو نماز را به پا داشتی و زکات پرداختی و به خوبی‌ها امر فرمودی و از بدی‌ها و زشتی‌ها نهی نمودی و در راه خدا آن گونه که سزاوار است جهاد کردی، تا آنکه به تو بی حرمتی نموده و مظلومانه تو را کشتند.

سپس با قلب خاشع و چشم اشکبار در قسمت بالای سر مبارک بایست و بگو:

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَاعَبْدِاللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَابْنَ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ، اَلسَّلاَمُ‏ عَلَيْكَ يَا بَطَلَ الْمُسْلِمِينَ.

يَا مَوْلاَيَ، أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلاَبِ الشَّامِخَةِ، وَالْأَرْحَامِ ‏الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا، وَلَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ‏ثِيَابِهَا، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مِنْ دَعَائِمِ الدِّينِ، وَأَرْكَانِ الْمُسْلِمِينَ، وَمَعْقِلِ ‏الْمُؤْمِنِينَ.

وَأَشْهَدُ أَنَّكَ الْإِمَامُ الْبَرُّ التَّقِيُّ الرَّضِيُّ، اَلزَّكِيُّ الْهَادِي الْمَهْدِيُّ، وَأَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوَى، وَأَعْلاَمُ الْهُدَى، وَالْعُرْوَةُ الْوُثْقَى، وَالْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا.

سلام بر تو ای ابا عبد الله، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای سرور اوصیاء، سلام بر تو ای پسر فاطمه، سرور بانوان عالم، سلام بر تو ای قهرمان مسلمانان.
ای مولای من، شهادت می‌دهم که تو نوری بودی در صلب‌های بسیار رفیع و ارحام پاک، جاهلیت به آلودگی‌هایش شما را نیالود و از لباس‌های تیره و تاریک آن بر شما نپوشاند، و شهادت می‌دهم که تو از اسطوانه‌های دین و ارکان مسلمین و پناهگاه مؤمنین هستید و شهادت می‌دهم که تو پیشوای نیکوکار پرهیزکار پسندیده ای، پاک و منزّه و هدایتگر وهدایت شده‌ای، شهادت می‌دهم که امامان از فرزندان تو مظهر تقوا و نشانه هدایت و دست آویز مورد اطمینان و حجّ بر اهل دنیا هستند.

سپس خود را بر قبر بیفکن و بگو:

«إِنَّا لِلهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ»(7)، يَا مَوْلاَيَ أَنَا مُوَالٍ لِوَلِيِّكُمْ، وَمُعَادٍ لِعَدُوِّكُمْ، وَأَنَا بِكُمْ مُؤْمِنٌ، وَبِإِيَابِكُمْ مُوقِنٌ، بِشَرَائِعِ دِيني وَخَوَاتِيمِ عَمَلِي، وَقَلْبِي لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ، وَأَمْرِي لِأَمْرِكُمْ ‏مُتَّبِعٌ، يَا مَوْلاَيَ، أَتَيْتُكَ خَائِفاً فَآمِنِّي، وَأَتَيْتُكَ مُسْتَجِيراً فَأَجِرْنِي، وَأَتَيْتُكَ فَقِيراً فَأَغْنِنِي.

سَيِّدي وَمَوْلاَيَ، أَنْتَ مَوْلاَيَ [وَ] حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ، آمَنْتُ بِسِرِّكُمْ وَعَلاَنِيَتِكُمْ، وَبِظَاهِرِكُمْ وَبَاطِنِكُمْ، وَأَوَّلِكُمْ وَآخِرِكُمْ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ التَّالِي لِكِتَابِ اللهِ، وَأَمِينُ اللهِ، اَلدَّاعِي إِلَى اللهِ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، لَعَنَ اللهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ، وَلَعَنَ اللهُ أُمَّةً سَمِعَتْ بِذَلِكَ ‏فَرَضِيَتْ بِهِ.

«ما از خداوندیم و به سوی او بازگشت کننده‌ایم» ای مولای من، با دوستان شما دوست و با دشمنان شما دشمنم، به شما ایمان دارم و به بازگشت شما و احکام دینم و سرانجام کارم یقین دارم، و قلب من در برابر قلب شما تسلیم و در هر امری پیرو شما هستم، ای مولای من، من ترسان آمده‌ام ایمنی به من ببخش، پناهنده آمده‌ام به من پناه بده، فقیر و بی نوا آمده‌ام پس مرا بی نیاز گردان.
ای سرور من و مولای من، تو مولای من و حجّت خدا بر تمام خلق هستی، به پنهان شما و آشکار شما و به ظاهر و باطن شما و به اول و آخر شما ایمان دارم، و گواهی می‌دهم که تو تلاوت کننده کتاب خدا و امین خدا و دعوت کننده به سوی خدا با حکمت و موعظه نیکو هستی، خدا لعنت کند گروهی را که به تو ستم نمودند، خدا لعنت کند گروهی را که آن را شنیدند و بدان خشنود گشتند.

سپس در بالای سر مبارک چهار رکعت نماز بخوان، چون سلام دادی بگو:

أَللَّهُمَّ إِنِّي لَكَ صَلَّيْتُ، وَلَكَ رَكَعْتُ، وَلَكَ سَجَدْتُ، وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ، لِأَنَّهُ لاَتَجُوزُ الصَّلاَةُ وَالرُّكُوعُ وَالسُّجُودُ إِلاَّ لَكَ، لِأَنَّكَ أَنْتَ اللهُ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ. أَللَّهُمَّ صَلّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّي أَفْضَلَ السَّلاَمِ وَالتَّحِيَّةِ، وَارْدُدْ عَلَيَّ مِنْهُمُ السَّلاَمَ.

أَللَّهُمَّ وَهَاتَانِ الرَّكْعَتَانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلَى سَيِّدِي الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيّ ‏عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ. أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِ وَتَقَبَّلْهَا مِنِّي، وَأْجُرْنِي‏ عَلَيْهِمَا أَفْضَلَ أَمَلي وَرَجَائِي فِيكَ وَفِي أَوْلِيَائِكَ، يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ.

خداوندا برای تو نماز خوانده، رکوع و سجده نمودم، تنها برای تو که یکتایی و شریکی برایت نیست، زیرا نماز و رکوع و سجده جز برای تو روا نمی‌باشد، زیرا تو خداوندی و معبود شایسته‌ای جز تو نیست.
خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و بهترین تحیت و سلام را به ایشان برسان و از ایشان پاسخ تحیت و سلام را به من برگردان، خداوندا این دو رکعت نماز هدیه است از طرف من به مولا و سرور و امامم حضرت حسین بن علی علیهماالسلام، خداوندا بر محمّد و آل محمد درود فرست، و آن را از من بپذیر، و بر آن بهترین آرزو و امیدی که نسبت به تو و ولیّت دارم مرا پاداش ده، ای سرپرست مؤمنین.

سپس خود را بر قبر بیفکن و آن را ببوس و بگو:

اَلسَّلاَمُ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيّ ‏الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ، قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ، وَأَسِيرِ الْكُرُبَاتِ. أَللَّهُمَّ إِنِّي أَشْهَدُ أَنَّهُ‏ وَلِيُّكَ وَابْنُ نَبِيِّكَ، الثَّائِرُ بِحَقِّكَ، أَكْرَمْتَهُ بِكَرَامَتِكَ، وَخَتَمْتَ لَهُ ‏بِالشَّهَادَةِ، وَجَعَلْتَهُ سَيِّداً مِنَ السَّادَةِ، وَقَائِداً مِنَ الْقَادَةِ، وَأَكْرَمْتَهُ بِطِيبِ ‏الْوِلاَدَةِ، وَأَعْطَيْتَهُ مَوَارِيثَ الْأَنْبِيَاءِ، وَجَعَلْتَهُ حُجَّتَكَ عَلَى خَلْقِكَ مِنَ‏ الْأَوْصِيَاءِ.

فَأَعْذَرَ فِي الدُّعَاءِ، وَمَنَحَ النَّصِيحَةَ، وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ حَتَّى اسْتَنْقَذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ، وَحَيْرَةِ الضَّلاَلَةِ، وَقَدْ تَوَازَرَ عَلَيْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْيَا، وَبَاعَ حَظَّهُ بِالْأَرْذَلِ الْأَدْنَى، وَتَرَدَّى في هَوَاهُ، وَأَسْخَطَكَ وَأَسْخَطَ نَبِيَّكَ، وَأَطَاعَ مِنْ عِبَادِكَ أُولِي الشِّقَاقِ وَالنِّفَاقِ، وَحَمَلَةَ الْأَوْزَارِ، وَالْمُسْتَوْجِبِينَ لِلنَّارِ.

فَجَاهَدَهُمْ فِيكَ صَابِراً مُحْتَسِباً، مُقْبِلاً غَيْرَ مُدْبِرٍ، لاَتَأْخُذُهُ فِي اللهِ ‏لَوْمَةُ لاَئِمٍ، حَتَّى سُفِكَ في طَاعَتِكَ دَمُهُ، وَاسْتُبِيحَ حَرِيمُهُ. أَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ ‏لَعْناً وَبِيلاً، وَعَذِّبْهُمْ عَذَاباً أَلِيماً.

سلام بر حسین بن علی ستمدیده شهید، کشته اشک‌ها و اسیر اندوه‌ها، خداوندا من شهادت می‌دهم که او ولیّ تو و فرزند پیامبر تو است، به حق تو قیام نموده است، او را به کرامت خویش گرامی داشتی و شهادت را خاتمه کارش قرار دادی، و او را سروری از سروران و زمامداری از زمامداران قرار دادی، به پاکی ولادت او را اکرام نمودی و میراث پیامبران را به او عطا فرمودی و او را حجت خویش بر خلق خود قرار دادی از اوصیا،.
پس در دعوت مردم کوتاهی نکرد و خیرخواهی نمود، و خون قلب خویش را در راه تو بذل نمود تا بندگانت را از جهالت و سرگردانی ضلالت نجات دهد و علیه او اقدام نمود کسی که دنیا او را فریب داد و آخرت خود را به بهای اندکی فروخت، و در هوای خویش سقوط کرد، و تو را و رسول تو را به خشم و غضب آورد، و بندگانی را که اهل شقاوت و نفاق و حامل وزر و گناه و مستحقّ آتش بودند، اطاعت کرد.
پس با آنان در راه تو جهاد نمود در حالی که صبر پیشه کرد و رضای تو را در نظر داشت، رو کرد به آنان و پشت نکرد، او را بازنداشت در راه خدا سرزنش سرزنش کنندگان تا آنکه در راه اطاعت تو خونش به زمین ریخته شد و حرمتش نادیده گرفته شد، خداوندا لعنت کن آنان را لعنت فراوان، و عذاب کن آنان را عذاب دردناک.

سپس رو کن به حضرت علی بن الحسین علیه السلام و آن حضرت در پایین پای مبارک امام حسین علیه السلام است و بگو:

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَابْنَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلاَمُ‏ عَلَيْكَ يَابْنَ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَابْنَ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَابْنَ أَمِيرِالْمُؤمِنِينَ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمَظْلُومُ‏ الشَّهِيدُ، بِأَبي أَنْتَ وَأُمِّي، عِشْتَ سَعِيداً، وَقُتِلْتَ مَظْلُوماً شَهِيداً.

سلام بر تو ای ولیّ خدا، سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر تو ای فرزند خاتم پیامبران، سلام بر تو ای پسر فاطمه سرور بانوان عالم، سلام بر تو ای پسر امیرمؤمنان، سلام بر تو ای ستمدیده شهید، پدر و مادرم فدای تو، سعادتمندانه زندگی کردی و مظلومانه کشته شدی و به شهادت رسیدی.

 

زیارت شهیدان رضوان الله علیهم:

سپس روی بگردان طرف قبور شهدا و بگو:

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الذَّابُّونَ عَنْ تَوْحِيدِ اللهِ، اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ، فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ، بِأَبي أَنْتُمْ وَأُمِّي، فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً.(8)

سلام بر شما ای دفاع کنندگان از توحید الهی و یکتا پرستی، سلام بر شما به صبری که نمودید، نیکو سرانجام است این دنیای شما را، پدر و مادرم فدای شما، رستگار شدید، رستگاری عظیم.
 

---

(1) سورۀ نمل، آیۀ 59.

(2) سورۀ صافّات، آیۀ 181 و182.

(3) سورۀ صافّات، آیۀ 130 و131.

(4) شرعه و مشرعه، محل ورود آب برداشتن از نهر است. اکنون نهر علقمه پر است و شرعة الصادق معلوم نیست ولی محلّی در آن جهت به ایشان نسبت داده می شود، و شاید مقصود همان است.

(5) سورۀ رعد، آیۀ 4.

(6) سورۀ اعراف، آیۀ 43.

(7) سورۀ بقره ، آیۀ 156.

(8) مزار کبیر: 417.