امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
(۱۳) زیارت امام حسین علیه السلام در روز هفدهم آن

(۱۳)

زیارت امام حسین علیه السلام در روز هفدهم آن


کفعمی رحمه الله در بلد الامین در مورد هفدهم ربیع الاول گفته است: شیخ طوسی رحمه الله در مصباح المتهجد می‌نویسد:
« روز هفدهم ربیع الاول روز ولادت پیامبر اکرم صلّی الله علیه وآله است در هنگام طلوع فجر در روز جمعه در سالی که به عام الفیل معروف است، و آن روزی است شریف و با برکت، روزه آن فضیلت بسیار و ثواب فراوان دارد و آن یکی از چهار روزی است که روزه آن فضیلت ویژه و تأکید بیشتری دارد، از آن بزرگواران علیهم السلام  روایت شده است که فرمودند:

کسی که روز هفدهم ربیع الاول را روزه بگیرد خداوند برای او ثواب یک سال روزه نویسد، و در آن روز صدقه دادن و زیارت مشاهد مشرّفه مستحب است.

انتهای کلام شیخ طوسی قدّس سرّه».

پس هرگاه خواستی پیامبر اکرم صلّی الله علیه وآله یا یکی از معصومین علیهم السلام را زیارت کنی غسل کن و در اثناء غسل کردن بگو آنچه را مرحوم شهید در کتاب نفلیّه ذکر کرده است:

أَللَّهُمَّ طَهِّرْ قَلْبِي، وَاشْرَحْ لي صَدْرِي، وَأجْرِ عَلَى لِسَاني مِدْحَتَكَ ‏وَالثَّنَاءَ عَلَيْكَ. أَللَّهُمَّ اجْعَلْهُ لي طَهُوراً وَشِفَاءً وَنُوراً، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

خداوندا قلب مرا پاک فرما و شرح صدر به من مرحمت نما و بر زبانم مدح و ثنای خودت را جاری ساز، خداوندا این غسل را برای من پاک کننده و شفا و نور و روشنایی قرار بده که تو بر هر چیز توانا هستی.

و بعد از فراغ بگو:  أَللَّهُمَّ طَهِّرْ قَلْبِي، وَزَكِّ عَمَلِي، وَاجْعَلْ مَا عِنْدَكَ خَيْراً لي. أَللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنَ التَّوَّابِينَ، وَاجْعَلْنِي مِنَ الْمُتَطَهِّرِينَ.

خداوندا قلب مرا تطهیر و عملم را پاک گردان، و آنچه نزد تو است برای من خیر قرار بده، خداوندا مرا از توبه کنندگان قرار بده و مرا از پاک شوندگان قرار بده.

و در تمام غسل‌های مستحب دعا کردن به این دو دعا مستحب است.
سپس اذن بخواه به این اذن اگر زیارت از نزدیک باشد و همچنین در اذن خواستن برای ورود در مشاهد مشرفه معصومین علیهم السلام، پس بگو:

أَللَّهُمَّ إِنِّي وَقَفْتُ عَلَى بَابٍ مِنْ أَبْوَابِ بُيُوتِ نَبِيِّكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ‏ وَآلِهِ، وَقَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ أَنْ يَدْخُلُوا إِلاَّ بِإِذْنِهِ، فَقُلْتَ «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَتَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاَّ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ»(1).

أَللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ في غَيْبَتِهِ، كَمَا أَعْتَقِدُهَا فِي حَضْرَتِهِ، وَأَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَكَ وَخُلَفَاءَكَ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ أَحْيَاءٌ عِنْدَكَ يُرْزَقُونَ، يَرَوْنَ مَقَامي، وَيَسْمَعُونَ كَلاَمي، وَيَرُدُّونَ سَلاَمي، وَأَنَّكَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِي كَلاَمَهُمْ، وَفَتَحْتَ بَابَ فَهْمِي بِلَذِيذِ مُنَاجَاتِهِمْ، وَإِنِّي أَسْتَأْذِنُكَ يَا رَبِّ أَوَّلاً، وَأَسْتَأْذِنُ رَسُولَكَ صَلَّى اللَهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ ‏ثَانِياً، وَأَسْتَأْذِنُ خَلِيفَتَكَ الْإِمَامَ الْمَفْرُوضَ عَلَيَّ طَاعَتُهُ- فُلاَنَ بْنَ فُلانٍ - و نام امام را می‌بری، اگر زیارت غیر پیامبر صلّی الله علیه وآله باشد -  وَالْمَلاَئِكَةَ الْمُوَكَّلِينَ بِهَذِهِ الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ ثَالِثاً، ءَأَدْخُلُ يَا رَسُولَ اللهِ، ءَأَدْخُلُ يَا حُجَّةَ اللهِ، ءَأَدْخُلُ يَا مَلاَئِكَةَ اللَّهِ الْمُقَرَّبِينَ الْمُقِيمِينَ في هَذَا الْمَشْهَدِ، فَأْذَنْ لي يَا مَوْلاَيَ فِي ‏الدُّخُولِ أَفْضَلَ مَا أَذِنْتَ لِأَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ، فَإِنْ لَمْ أَكُنْ أَهْلاً لِذَلِكَ، فَأَنْتَ ‏أَهْلٌ لَهُ.

خداوندا ایستاده‌ام در کنار دری از درهای خانه‌های پیامبرت که درود تو بر او و خاندانش باد، و مردم را منع فرموده‌ای که داخل شوند مگر به اذن او و اجازه‌اش، فرمودی: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید به خانه‌های پیامبر وارد نشوید مگر اینکه به شما اذن داده شود».
خداونا به حرمت پیامبرت ـ که درود خدا بر او و خاندانش باد ـ در غیاب او معتقدم همان طور که در حضورش معتقد می‌باشم و می‌دانم که رسول تو و جانشینان آن حضرت علیهم السلام زنده‌اند و نزد تو روزی داده می‌شوند، جایگاه مرا می‌بینند و کلام مرا می‌شنوند و سلام مرا پاسخ می‌دهند و تو گوش مرا از شنیدن کلام آنان بازداشته‌ای و باب فهم مرا به لذت مناجات آنان گشوده‌ای، پروردگارا اولا از تو اجازه می‌خواهم و ثانیاً از رسول تو ـ که درود خدا بر او و خاندانش باد اجازه می‌خواهم، و ثالثاً از جانشین تو امامی که اطاعت او بر من واجب گشته ـ فلانی پسر فلانی  ـ ..... و فرشتگانی که به این بقعه مبارکه موکّل هستند اجازه می‌خواهم.
ای رسول خدا، آیا وارد شوم؟ ای حجّت خدا وارد شوم؟ ای فرشتگان مقرب پروردگار که در این حرم مطهر مقیم هستید، وارد شوم؟ مولای من به من اجازه ده وارد شوم بهتر از اجازه‌ای که به یکی از اولیائت مرحمت فرموده‌ای، و اگر من شایسته آن نمی‌ باشم شما شایسته آن هستید.

پس اگر قلب تو خاشع و اشک تو جاری گردید نشانه اذن است.
سپس عتبه مبارک را ببوس و داخل شو و بگو:

بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَفِي سَبِيلِ اللهِ، وَعَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ‏ عَلَيْهِ وَآلِهِ. أَللَّهُمَّ اغْفِرْ لي، وَارْحَمْنِي وَتُبْ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ‏ الرَّحِيمُ.

به نام خدا و با استعانت از خداوند و در راه خدا و بر آیین رسول خدا ـ که درود خدا بر او و خاندانش باد ـ خداوندا مرا بیامرز و بر من ترحم نما و توبه‌ام را بپذیر که تو بسیار توبه پذیر و مهربان هستی.

سپس در قسمت بالای سر مبارک پیامبر صلّی الله علیه وآله (یا سائر معصومین علیهم السلام) بایست و روی به قبله نما و بگو آنچه را شیخ طوسی رحمه الله در کتاب متهجّد خود ذکر کرده است.
و یکی از زیارت‌هایی که وارد شده از زیارت‌های پیامبر یا هر معصوم علیهم السلام  که او را زیارت می‌کنی بخوان. (2)  


(1) سورۀ احزاب، آیۀ  53 .

(2) بلد الأمين: 391، از مصباح المتهجد: 2 / 720 .





 

    بازدید : 15750
    بازديد امروز : 6468
    بازديد ديروز : 19532
    بازديد کل : 128830228
    بازديد کل : 89505090