۲ـ بزرگداشت قبیله‌هایی از

فرزندان قاتلان امام حسین علیه السلام

در کتاب «اسرار الامامة» گوید :

در شام قبیله‌هایی مورد اکرام و احترام و تعظیم هستند، و به سوی آنان خیرات و صدقات حمل می‌شود:

از آن‌ها قبیله بنوسنان هستند، و آن‌ها اولاد کسانی هستند که نیزه‌ای را که بر آن سر مبارک امام حسین علیه السلام بر آن بود بالا برده بودند.
از آن‌ها قبیله بنوطشت هستند و آن‌ها اولاد آن لعینی هستند که سر مبارک امام حسین علیه السلام را در طشت گذاشته و پیش روی یزید ملعون قرار داد.
از آن‌ها قبیله بنو نعل هستند و آن‌ها اولاد کسانی هستند که اسب‌ها را بر جسد مطهر امام حسین علیه السلام دوانیدند در کربلا و بقایای آن نعل را نسل اندر نسل گرفته و حفظ کردند و حلقه‌ای از آن را تیّمناً بر در خانه‌هایشان آویزان کردند.
از آن‌ها قبیله بنومکبّر هستند، و آنان اولاد کسانی هستند که وقتی سر مبارک امام حسین علیه السلام را درشام وارد کردند بر آن تکبیر گفتند.
[از آن‌ها قبیله بنوفرزدجی هستند، و آنان اولاد کسانی هستند که سر مبارک حضرت امام حسین علیه السلام را در شام](1) از درب فرزدج وارد کردند.
از آن‌ها قبیله بنوقضیت هستند، و آن‌ها اولاد کسانی هستند که چوب خیزران را به سوی یزید بردند تا با آن به لب و دندان آن حضرت بزند.
از آن‌ها قبیله بنوفتح هستند، و آنان اولاد کسانی هستند که «انا فتحنا لک فتحا مبینا» خواندند بعد از عصری که امام حسین علیه السلام را به شهادت رساندند و با آن به فتح یزید اشاره نمودند. لعنت [ و عذاب شدید](2) پروردگار بر او باد.(3)

---

(1و2) عبارات بین دو کروشه، در «ب» نیست.

(3) اسرار الامامة: 378.