کتاب : «امیرالمؤمنین علی علیه السلام و عصر ظهور»

 

اساس همه نابسامانى ‏ها

از صدر اسلام كه خورشيد دين در جهان درخشيد و پايه ‏هاى كفر و بى ‏دينى را متزلزل ساخت، تنى چند از پليدان نه از باب ايمان و اعتقاد، بلكه به خاطر طمع براى به دست گرفتن حكومت، به اسلام و مسلمانى تظاهر نمودند و با اتّحاد و پيوستن به يكديگر، خشونت را با نرمش عجين ساخته و آتشى را روشن نمودند كه تا عصر انتقام همچنان شعله ‏ور است و دود آن جهان را به‏ سياهى و تباهى كشيده و مى ‏كشاند.
غصب خلافت حضرت اميرالمؤمنين علیه السلام و امتداد آن تا غيبت صغرى و غيبت ‏كبرى، نه تنها اهل بيت علیهم السلام را خانه ‏نشين ساخت و آنان را از حقّ مسلّم خويش ‏محروم نمود بلكه دوستان و ياوران آن بزرگواران را نيز، از انجام وظايف ‏بزرگى كه داشتند محروم نمود.
اين سايه شوم از روز غصب خلافت در سقيفه بر سر جامعه استقرار يافت وخاندان وحى و شيفتگان آنان را از حقوق آسمانى محروم ساخت و سرزمين‏ وحى را در اختيار دشمن قرار داد. اين جنايت همچنان ادامه خواهد يافت تا روزگارى كه منجى عالم بشريّت از پرده غيبت درآمده و نه تنها خانه خدا بلكه ‏همه اماكن مقدّس را از دست غاصبان بيرون آورد.
آن‏ گاه كه اذن الهى صادر شود و حضرت بقيّة الله ارواحنا فداه، دشمنان خدا را ازخاك تيره درآورند و انتقام حضرت فاطمه زهرا علیها السلام را از آنان بگيرند، شيعيان همچون شيران خروشان بر دشمنان حمله ‏ور مى ‏شوند و وارثان غاصبان فدك‏ را به درك مى ‏فرستند.
در آن زمان، شيعيان و دوستان خاندان وحى علیهم السلام عظمت و اصالت خود را مى‏ يابند و وحشتى كه تا آن زمان در قلب آنان خواهد بود ريشه‏ كن مى‏ شود و دلاورى و شهامت جايگزين آن مى ‏شود.
در آن زمان فتنه ‏هاى گمراه كننده ريشه ‏كن خواهد شد و نشانى از فتنه انگيزان ‏باقى نخواهد.
در آن روزگار، با نابودى كسانى كه فتنه ‏ها را در جهان، رواج مى ‏دهد، فتنه ‏اى ‏در سراسر جهان وجود نخواهد داشت. امّا در عصر ظلمانى غيبت، چه ‏بسيارند انسان هايى كه ناخودآگاه يا خودآگاه در گرداب فتنه ‏ها مى ‏افتند.
روايتى كه مى ‏آوريم براى اين است كه بدانيد فتنه‏ هاى كوركننده چگونه مردم ‏را گمراه كرده و به هلاكت رسانده وچگونه دوستان خاندان وحى علیهم السلام را در زنجير كشيده و آنان را از فضاى آزاد محروم ساخته است.