(۸)

دعا هنگام برداشتن تربت

ابوحمزه ثمالی از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمودند:

هرگاه خواستی تربت قبر امام حسین علیه السلام را برداری سورۀ حمد و معوذتین و توحید و کافرون و قدر و یس و آیة الکرسی را بخوان و بگو:

أَللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَحَبِيبِكَ، وَنَبِيِّكَ وَرَسُولِكَ وَأَمِينِكَ، وَبِحَقّ‏ أَمِيرِالْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ، عَبْدِكَ وَأَخِي رَسُولِكَ، وَبِحَقِّ فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ، وَزَوْجَةِ وَلِيِّكَ، وَبِحَقِّ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ، وَبِحَقِّ الْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِينَ، وَبِحَقِّ هَذِهِ التُّرْبَةِ، وَبِحَقِّ الْمَلَكِ الْمُوَكَّلِ بِهَا، وَبِحَقِّ الْوَصِيّ‏ الَّذِي حَلَّ فِيهَا، وَبِحَقِّ الْجَسَدِ الَّذِي تَضَمَّنَتْ، وَبِحَقِّ السِّبْطِ الَّذِي‏ ضَمِّنَتْ، وَبِحَقِّ جَمِيعِ مَلاَئِكَتِكَ وَأَنْبِيَائِكَ وَرُسُلِكَ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ هَذَا الطِّينَ شِفَآءً لِي وَلِمَنْ يَسْتَشْفِي بِهِ، مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَسُقْمٍ وَمَرَضٍ، وَأَمَاناً مِنْ كُلِّ خَوْفٍ.

أَللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ، إِجْعَلْهُ عِلْماً نَافِعاً، وَرِزْقاً وَاسِعاً، وَشِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَسُقْمٍ، وَآفَةٍ وَعَاهَةٍ، وَجَمِيعِ الْأَوْجَاعِ كُلِّهَا، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

ومی گویی: أَللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ التُّرْبَةِ الْمُبَارَكَةِ الْمَيْمُونَةِ، وَالْمَلَكِ الَّذي هَبَطَبِهَا، والْوَصِيِّ الَّذِي هُوَ فِيهَا، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَسَلِّمْ، وَانْفَعْنِي بِهَا، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

خداوندا به حق حضرت محمّد بنده و حبیبت، و پیامبر و رسول و امینت، و به حقّ امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب بنده و برادر رسولت، و به حق فاطمه دختر پیامبرت و همسر ولیت، و به حقّ امام حسن و امام حسین علیهما السلام، و به حق پیشوایان هدایت و به حق این تربت و به حق فرشته موکل بر آن، و به حق وصیی که در آن جای گرفته و به حقّ جسم پاکی که آن را در برگرفته و به حقّ سبطی که در بر دارد و به حقّ تمام فرشتگان و پیامبران و رسولانت، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و قرار بده این تربت را شفا برای من و برای هر کسی که به آن طلب شفا کند از هر درد و بیماری و مرضی، و باعث ایمنی از هر ترس و بیمی.
خداوندا به حق حضرت محمّد و اهل بیت او، قرار بده آن را علمی نافع و سود بخش و روزی فراخ و گسترده و شفای هر درد و بیماری و هر عیب و آفتی و تمام دردها، که تو بر هر چیز قادر و توانایی.

و می گویی: خداوندا ای پروردگار این تربت با برکت و میمنت، و فرشته‌ ای که آن را فرود آورده، و وصیّ‌ ای که در آن می‌ باشد، بر محمّد و آل محمّد درود و سلام فرست، و مرا به وسیله آن بهره‌مند گردان، که تو بر هر چیز توانا می‌ باشی.

ظاهراً بلکه بدون اشکال مقصود از حمل تربت، اخذ آن است نه همراه داشتن آن و مقتضایش خالی بودن خوردن از دعا است مگر اینکه گفته شود: روایت در بیان مجرد اخذ است نه در تفصیل حال تربت تا اقتضا کند ساکت بودن را نسبت به دعا در هنگام خوردن.(1)

---

(1) كامل الزيارات: 475 ح 12، الإستشفاء بالتّربة الشريفة الحسينيّة: 69، الصحيفة الباقريّة والصادقيّة الجامعة: 236.