(۷)

نماز زیارت امام حسین علیه السلام

سید بن طاووس رحمه الله گوید: نماز زیارت امام حسین علیه السلام چهار رکعت است، در هر رکعت بعد از سوره حمد، «قل هو الله احد» و «قل یا أیّها الکافرون» را بخواند و بعد از آن دعا کند و بگوید:

أَللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ، وَأُشْهِدُ أَهْلَ طَاعَتِكَ مِنْ جَمِيعِ خَلْقِكَ بِأَنِّي أَشْهَدُ مَعَ كُلِّ شَاهِدٍ يَشْهَدُ بِمَا شَهِدْتُ بِهِ أَجْمَعُ فِي حَيَاتِي وَبَعْدَ وَفَاتِي حَتَّى أَلْقَاكَ عَلَى ذَلِكَ يَوْمَ فَاقَتِي.

وَأَشْهَدُ أَنَّ الله «وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ‏ أُولئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ»(1)

وَأَشْهَدُ أَنَّ النَّبِيَّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ، وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ، وَأُولُوا الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ الله(2). وَأَشْهَدُ أَنَّ وَلِيَّنَا الله وَرَسُولُهُ، وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ، وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ‏ رَاكِعُونَ(3)، وَأَنَّ ذُرِّيَّتَهُمَا أُولُوا الْأَرْحَامِ، بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ، ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ وَالله سَمِيعٌ عَلِيمٌ.

وَأَشْهَدُ أَنَّكُمْ أَعْلاَمُ الدِّينِ، وَأُولُوا الْأَرْحَامِ عَلَى الْوَرَى، وَالْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا، اِنْتَجَبْتَهُمْ وَاصْطَفَيْتَهُمْ وَاخْتَصَصْتَهُمْ، وَأَطْلَعْتَهُمْ عَلَى سِرِّكَ، فَقَامُوا بِأَمْرِكَ، وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ، وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ، وَدَعَوُا الْعِبَادَ إِلَى التَّأْوِيلِ وَالتَّنْزِيلِ، كُلَّمَا مَضَى مِنْهُمْ دَاعٍ خَلَّفَ فِيهِمْ دَاعِياً، فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ، وَأَمَرْتَ بِمُوَالاَتِهِمْ، وَلَمْ تَجْعَلْ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ عُذْراً في تَرْكِهِمْ، وَالْاِنْحِيَازِ عَنْهُمْ، وَالْمَيْلِ إِلَى غَيْرِهِمْ، وَجَعَلْتَهُمْ أَهْلَ بَيْتِ ‏النُّبُوَّةِ أَفْضَلَ الْبَرِّيَّةِ، وَمَعْدِنَ الرِّسَالَةِ، وَمُخْتَلَفَ الْمَلاَئِكَةِ، وَمَهْبِطَ الْوَحْيِ وَالْكَرَامَةِ، وَأَوْلاَدَ الصَّفْوَةِ، وَأَسْبَاطَ الرُّسُلِ، وَأَقرَانَ الْكِتَابِ، وَأَبْوَابَ الْهُدَى، وَالْعُرْوَةَ الْوُثْقَى، لاَيَخَافُونَ فِيكَ لَوْمَةَ لَائِمٍ، وَلَايَقُومُ‏ بِحَقِّهِمْ إِلاَّ مُؤْمِنٌ، وَلاَيَهْدِي بِهُدَاهُمْ إِلاَّ مُنْتَجَبٌ.

أَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَبَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَجْزَلِ بَرَكَاتِكَ، وَبَوِّئْهُمْ مِنْ كَرَمِكَ بِأَكْرَمِ كَرَامَاتِكَ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ.

أَللَّهُمَّ اجْعَلْ أَحَبَّ الْأَشْيَاءِ إِلَيَّ، وَأَبَرَّهَا لَدَيَّ، وَأَهَمَّهَا إِلَيَّ حُبَّكَ وَحُبّ ‏رَسُولِكَ، وَحُبَّ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ، وَحُبَّ مَنْ أَحَبَّهُمْ مِنْ جَمِيعِ خَلْقِكَ، وَحُبَّ مَنْ عَمِلَ الْمُحِبَّ لَكَ وَلَهُمْ، وَبُغْضَ مَنْ أَبْغَضَكَ وَأَبْغَضَهُمْ مِنْ‏ جَمِيعِ خَلْقِكَ، وَبُغْضَ مَنْ عَمِلَ الْمُبْغِضَ لَكَ وَلَهُمْ حَيّاً وَمَيِّتاً، وَارْزُقْنِي‏ صَبْراً جَمِيلاً، وَدِيناً سَلِيماً، وَفَرَجاً قَرِيباً، وَأَجْراً عَظِيماً، وَرِزْقاً هَنِيئاً، وَعَيْشاً رَغِيداً، وَجِسْماً صَحِيحاً، وَعَيْناً دَامِعَةً، وَقَلْباً خَاشِعاً، وَيَقِيناً ثَابِتاً، وَعُمْراً طَوِيلاً، وَعَقْلاً  كَامِلاً، وَعِبَادَةً دَائِمَةً، وَأَسْئَلُكَ الثَّبَاتَ ‏عَلَى الْهُدَى، وَالْقُوَّةَ عَلَى مَا تُحِبُّ وَتَرْضَى.

أَللَّهُمَّ وَاجْعَلْ حُبَّكَ أَحَبَّ الْأَشْيَاءِ إِلَيَّ، وَخَوْفَكَ أَخْوَفَ الْأَشْيَاءِ عِنْدِي، وَارْزُقْنِي حُبَّكَ وَحُبَّ مَنْ يَنْفَعُنِي حُبُّهُ عِنْدَكَ، وَمَا رَزَقْتَنِي‏ وَتَرْزُقُنِي مِمَّا أُحِبُّ، فَاجْعَلْهُ لِي فَرَاغاً فِيمَا تُحِبُّ، وَاقْطَعْ حَوَائِجَ الدُّنْيَا بِالشَّوْقِ إِلَى لِقَائِكَ، وَإِذَا أَقْرَرْتَ عُيُونَ أَهْلِ الدُّنْيَا بِدُنْيَاهُمْ، فَاجْعَلْ قُرَّةَ عَيْنِي فِي طَاعَتِكَ وَرِضَاكَ وَمَرْضَاتَكَ، بِرَحْمَتِكَ إِنَّ رَحْمَتَكَ قَرِيبٌ مِنَ ‏الْمُحْسِنِينَ.(4)

خداوندا تو را و اهل اطاعت تو را از تمامی خلق شاهد می‌گیرم به اینکه شهادت می‌دهم با هر شاهدی که شهادت می‌دهد به آنچه من بدان شهادت داده‌ام در دوران حیاتم و بعد از وفاتم تا تو را  در روز فقر و تهی دستی ام بر آن گواهی ملاقات کنم.
و شهادت می‌دهم که خداوند «ولی و سرپرست کسانی است که‌ایمان آورده‌اند، آنان را از تاریکی‌ها خارج می‌کنند به سوی نور و روشنایی، و کسانی که کافرند سرپرست آنان طاغوت است، آنان را از نور و روشنایی خارج می‌کنند به سوی تاریکی‌ها، آن‌ها اهل دوزخ اند و در آن جاودان خواهند بود» ، و شهادت می‌دهم که «پیامبر صلّی الله علیه وآله نسبت به مؤمنان از خود آنان سزاوارتر است و همسران او مادران ایشان هستند، و خویشاوندان نسبت به یکدیگر سزاوراترند از دیگران درکتاب خدا»، و گواهی می‌دهم که «ولی و سرپرست ما خدا و رسول او و کسانی هستند که ‌ایمان آورده، نماز را به پا می‌دارند و زکات می‌پردازند در حالی که در رکوع هستند» و ذریّه آن دو اولوالارحام هستند، آن‌ها نسبت به یکدیگر در آنچه خدا مقرر داشته از دیگران سزاوارترند، آن‌ها ذریه و دودمانی هستند که پاکی و تقوا و فضیلت را بعضی از بعضی دیگر گرفته‌اند و خداوند شنوا و دانا است.
و شهادت می‌دهم که شما علامت‌ها و نشانه‌های  دین هستید و اولوالارحام هستید نسبت به سایر خلق، و حجّت هستید بر اهل دنیا، آنان را انتخاب کردی و برگزیدی و مختص گردانیدی و بر سرّ خود آگاه نمودی، پس به‌امر تو قیام کردند، به معروف امر نمودند و از منکر نهی فرمودند و بندگان را به تأویل و تنزیل (معانی باطن و ظاهر قرآن) فراخواندند ـ هرگاه از میان آنان دعوت کننده‌ای رفت دعوت کننده دیگری در میان ایشان جانشین گردانید، اطاعت آنان را واجب نمودی و به دوستی همراه با پیروی از آنان دستور دادی، و برای هیچ کس عذری در رها کردن آنان و دوری گزیدن ز آنان و تمایل به غیر آنان قرار ندادی، و آنان را اهل بیت نبوت، برترین مخلوقات، معدن رسالت، محلّ رفت و آمد فرشتگان و فرودآمدن وحی و کرامت، اولاد برگزیدگان، نوادگان رسولان، همتایان قرآن، درهای هدایت، دست آویزان مورد اطمینان قرار دادی در راه تو از سرزنش سرزنش کنندگان بیم و هراسی ندارند، به حق آنان قیام نمی‌کند مگر مؤمن و به هدایت آنان هدایت نمی‌شود مگر انسان برگزیده.
خداوندا بر آنان درود فرست به برترین درودهایت، و به آنان برکت ده به فراوان ترین برکاتت، و آن‌ها را سرشار نما از کرمت به گرامی ترین و ارزشمندترین کراماتت در دنیا و آخرت. خداوندا محبوب ترین چیزها و نیکوترین آن‌ها و مهم ترین آنها را نزد من محبّت خودت و پیامبرت و اهل بیت پاک او و محبت هر کس که آنان را از میان خلق دوست دارد، و محبّت کسی که محبّ تو و آنان را دوست دارد، و بغض و کینه هر کسی که بغض و کینه تو و آنان را دارد و مبغض تو و آنان را دوست دارد ـ چه زنده باشد و چه مرده ـ قرار بده.
و روزی کن مرا صبری جمیل ـ یعنی صبری که در آن شکوه‌ای نزد مردم نباشد ـ  و دینی سالم و گشایشی نزدیک، و پاداشی بزرگ و روزی گوارا و زندگی فراخ و جسمی صحیح و چشمی اشکبار و قلبی خاشع و یقینی ثابت و عمری طولانی و عقلی  کامل و عبادتی پیوسته، و از تو می‌خواهیم ثبات و پایداری بر هدایت و نیرو و توانایی بر آنچه دوست داری و می‌پسندی.
خداوندا محبتت را محبوب ترین چیزها، و ترس از خودت را ترسناک ترین چیزها نزد من قرار بده، و روزی کن مرا دوستی خود را و دوستی هر کسی که دوستی او، نزد تو، به من نفعی می‌رساند، و آنچه به من روزی کردی و روزی می‌کنی، از آنچه دوست می‌دارم، پس به گونه‌ای قرار بده که مرا باز ندارد و مشغول نسازد، از آنچه تو دوست می‌داری، و حوائج دنیا و خواسته‌های  دنیوی را با شوق به لقایت از من قطع کن، و زمانی که چشم اهل دنیا را به دنیایشان روشن می‌گردانی، روشنی چشم مرا در اطاعت و رضایت و خشنودی خودت قرار بده، به رحمتت که رحمتت نزدیک است به نیکوکاران.

---

(1) سورۀ بقره، آیه 257.

(2) سورۀ احزاب، آیه 6.

(3) سورۀ مائده، آِیه 55.

(4) مصباح الزائر: 528، و علامه مجلسی در بحارالانوار ج 101 ص 285 ح 2 نقل کرده اند.