بسم الله الرحمن الرحیم

مقدمه

به نام خداوند بخشنده مهربان، ثنا و ستایش سزاوار خداوندی است که پروردگار جهانیان است، و درود خدا بر سیّد و سرور ما حضرت محمّد که خاتم پیامبران و رسولان است و بر خاندان پاک و پاکیزه آن حضرت، مخصوصاً بر آخرین آنان و قیام کنندۀ ایشان، او که صاحب دعوتی همچون دعوت نبی اکرم صلی الله علیه وآله و حملاتی چون حملات حیدر کرار علیه السلام و عصمتی چون عصمت فاطمه علیهاالسلام، بردباری و حلمی همانند بردباری و حلم امام مجتبی علیه السلام، شجاعتی همانند شجاعت حسین ابن علی علیهماالسلام، غیرتی همانند غیرت قمر بنی هاشم علیه السلام، عبادتی چون عبادت امام سجّاد علیه السلام، سنت‌هایی همچون سنّت‌های امام باقر علیه السلام، و بزرگواری‌ها و افتخاراتی همچون بزرگواری‌ها و افتخارات امام صادق علیه السلام، علومی همانند علوم امام کاظم علیه السلام، براهینی چون براهین حضرت رضا علیه السلام، جود و بخششی همانند جود و بخشش جواد الائمّه علیه السلام، پاکی و خلوصی همانند پاکی و خلوص امام هادی علیه السلام، هیبتی همانند هیبت امام عسکری و غیبتی الهی است. قیام کننده به حق، دعوت کننده به صدق و راستی مطلق، نشانه خدا، امان الهی و حجّت حق می‌باشد، او که به امر خدا بر همه غالب و پیروز و دفاع کننده از حریم الهی است. امام پنهان و آشکار، برطرف کنندۀ ‌اندوه و محنت، صاحب جود و نعمت و پیشوای به حق است، کنیه مبارکش ابوالقاسم و القابش حجّة بن الحسن، مهدی، صاحب عصر و زمان، خلیفه خدا بر انس و جان می‌باشد.

***

امّا بعد، کتابی که پیش رو دارید مجموعه‌ ای است که از کتاب ارزشمند «الصحیفة الحسینیة الکاملة» برگزیده شده و دربارۀ نماز‌ها و دعاها و زیارت‌های صادره از وجود مقدس حضرت اباعبد الله علیه السلام ، و یا نقل شده از ائمه اطهار علیهم السلام پیرامون نمازها و دعاها و زیارت‌های آن حضرت است، و در ضمن زیارت‌های مولا و سرورمان حضرت ابا الفضل العباس علیه السلام نیز آمده است.
در مقدمّه بعضی از روایات مهمّی که در بیان وجوب زیارت مولای عزیز ما حضرت اباعبد الله علیه السلام می‌باشد و ثواب زیارت و جایز نبودن تأخیر آن و بعضی از روایاتی که دربارۀ گریه و بی‌تابی بر آن حضرت است، ذکر شده، و نیز بعضی از مطالبی که ذکر آن لازم است در توضیح روایات نقل گردیده است.
امیدوارم که خداوند تبارک و تعالی این سرمایه ‌اندک ما را به لطف خویش بپذیرد و به برکت آن روزی که (يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ * إِلاّ مَنْ أَتَى الله بِقَلْبٍ سَليمٍ)(1) «نه مال و ثروت و نه فرزند آدمی، جز قلب سلیم به او نفعی نمی‌بخشد» ما را از آن بهره مند گرداند.

---

 [1]  سورۀ شعرا، آیات 88 و89.