***************************************

12رجب وفات عباس بن عبدالمطلب ، عموي پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله، سال ۳۲ هـ ق

***************************************

عباس بن عبدالمطّلب

در کتاب «تفسير فرات» مي نويسد :

 زياد بن منذر گويد: از امام باقرعليه السلام‏ شنيدم كه مى ‏فرمود:

نحن شجرة أصلها رسول‏ اللَّه ‏صلى الله عليه وآله وسلم وفرعها عليّ بن أبي طالب ‏عليه السلام‏ وأغصانها فاطمة بنت النبيّ‏ عليهما السلام وثمرتها الحسن والحسين‏ عليهما السلام.

ما درختى هستيم كه ريشه ‏اش رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم، تنه ‏اش علىّ بن ابى طالب ‏عليه السلام، شاخه ‏هايش فاطمه، دختر پيامبرعليهما السلام و ميوه ‏اش حسن و حسين‏ عليهما السلام است.

آن شجره نبوّت، خانه رحمت، كليد حكمت، معدن علم و دانش، جايگاه رسالت،محلّ آمد و رفت فرشتگان، موضع سرّ خدا و وديعه او، و امانتى است كه برآسمان‏ها و زمين و كوه‏ها عرضه شد، حرم خداى اكبر، و بيت عتيق خدا و پيمان‏ او هستيم.

علم مرگ و ميرها، بلاها، پيش آمدها، وصيّتها و فصل خطاب، زادگاه اسلام ونژاد عرب نزد ماست.

امامان معصوم ‏عليهم السلام انوار درخشان در پيرامون عرش خدا بودند، خداى متعال‏ دستور داد تا تسبيح نمايند، اهل آسمانها از تسبيح آنها به تسبيح مشغول شدند،آنان در پيشگاه خداى متعال صف‏ زدگان و تسبيح‏ كنندگان هستند، كسى كه به‏ پيمان آنها وفا نمايد در واقع به پيمان خداوند وفا نموده است، و كسى كه عارف ‏به حقّ آنان باشد در واقع عارف به حق خداست، آنان عترت رسول‏ خدا صلى الله عليه وآله وسلم ‏هستند، و كسى كه منكر حقّ ايشان باشد در واقع منكر حق خداست.

 هم ولاة أمراللَّه وخزنة وحي اللَّه وورثة كتاب‏ اللَّه، وهم المصطفون باسم ‏اللَّه والاُمناء على وحي اللَّه.

آنان فرمانروايان امر خدا و گنجينه ‏هاى وحى پروردگار و وارث كتاب خدا هستند،آنان برگزيدگان به امر خدا و امينان بر وحى او هستند.

آنان خاندان نبوّت و مركز رسالت و مأنوسان به حركات پر و بال فرشتگان‏ هستند، كسانى كه جبرئيل به فرمان پروردگار جليل، آنان را با خبرِ تنزيل وبرهان و دليل تغذيه نموده است.

هؤلاء أهل البيت أكرمهم اللَّه بشرفه، و شرّفهم بكرامته، وأعزّهم بالهدى ‏وثبّتهم بالوحي، وجعلهم أئمّة هداة، ونوراً في الظلم للنجاة، واختصّهم‏ لدينه وفضّلهم بعلمه، وآتاهم ما لم يؤت أحداً من العالمين.

آنان اهل بيت پيامبرند كه خداوند متعال به شرافت خويش آنها را گرامى داشته و باكرامت و لطف خويش مفتخر و بزرگشان داشته و با هدايت عزيزشان كرده و به ‏وسيله وحى استوارشان نموده و آنها را پيشوايان هدايت براى راهنمايى و نور درخشان در تاريكى‏ ها براى نجات قرار داده است، آنها را به دين خود مخصوص ‏گردانيده و با علم خويش برترى داده و آنچه به احدى از جهانيان نداده به آنهابخشيده است.

آنها را پايه دين و جايگاه وديعه ‏نهادن اسرار پنهان و امينان وحى، و برگزيدگان ازآفريدگان و گواهان بر مردم قرار داده و آنان را برگزيده و انتخاب كرده واختصاص داده و امتياز بخشيده و برترى داده و خشنود گرديده و گزينش نموده وبر گذشتگان بهاء داده است.

آنان را نور جهان، و تكيه ‏گاه مردم، راهنمايان مردم بر روى صراط قرار داده، چراكه آنان امامان هدايت، داعيان به سوى تقوا و كلمه اعلاى حق تعالى و حجّت‏ عظماى الهى هستند.

 هم النجاة والزلفى، هم الخيرة الكرام، هم القضاة الحكّام، هم النجوم ‏الأعلام، هم الصراط المستقيم، هم السبيل الأقوم، الراغب عنهم مارق،والمقصّر عنهم زاهق، واللازم لهم لاحق.

آنان نجات‏بخش ‏اند كه داراى قرب و منزلت هستند، آنان برگزيدگان گرامى وباشخصيّت، داوران فرمان‏روا، ستارگان درخشان، صراط مستقيم، شاهراه استوارهستند كه هر كس از آنها رو برگرداند گمراه می شود و آنكه در حقّ آنها كوتاهى كندبدبخت مبشود و آنكه از آنها پيروى كند به هدف مب‏رسد.

آنان نور خدا در دلهاى مؤمنان و درياى گوارا براى تشنگان هستند، هر كه به آنهاپناه ببرد ايمن مى‏ شود و آنان براى كسى كه به آنان چنگ بزند محلّ ‏ايمنى‏ وآرامش ‏هستند، آنان‏ دعوت‏ كنندگان‏ به ‏سوى‏ خدا و فرمانبردار اويند، ومجريان دستور پروردگار و حكم ‏كنندگان به فرمان او هستند.

خداوند متعال پيامبرش را در ميان آنها مبعوث كرد، و فرشتگان خدا به سوى آنهافرود مى‏ آيند، و به پيامبرى كه از آنان است آرامش و سكينه پروردگار نازل‏ گرديده، و روح الأمين بر آنها نزول مى‏ كند، و اين به جهت لطف و عنايتى است‏كه خداى متعال بر آنها دارد كه اين امتياز را بر آنان بخشيده و آن را بر آنان‏ اختصاص داده است، به آنان تقوا داده و با حكمت تقويتشان نموده است.

آنان شاخه ‏هاى پاك و ريشه‏ هاى مباركند، قرارگاه رحمت حق، و گنجينه‏ هاى علم ‏و دانش و وارثان حلم و شكيبايى، و صاحبان تقوا و عقل و خرد، نور و روشنايى،وارثان پيامبران، و باقى‏ مانده از اوصيا هستند كه از خاندان آنها كسى است كه ‏يادش دلنشين و نامش مبارك مى ‏باشد؛ يعنى حضرت محمّد مصطفى ‏صلى الله عليه وآله وسلم وپيامبر برگزيده و اُمّى.

و از آن خاندان است فرمانروايى كه (همچون ستاره) مى‏درخشيد و همچون شير ژيان مى‏ غرّيد؛ يعنى حضرت حمزه فرزند عبدالمطلب‏ عليهما السلام.

و از آن خاندان است كسى كه در سال خشكسالى «رماده»(10) تشنگان را سيراب ‏كرد؛ يعنى عبّاس بن عبدالمطلب، عموى رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم و همزاد پدرش.

و از آن خاندان است جعفر بن ابى طالب‏ عليهما السلام «ذوالجناحين»؛ كسى كه به دو قبله‏ نماز خواند و دو هجرت كرد و دو بيعت نمود، او از شجره مباركى است كه داراى‏ روانى روشن و برهانى آشكار است.

و از آن خاندان است دوست و برادر حضرت محمّدصلى الله عليه وآله وسلم كه پيام ‏رسان از طرف ‏او، صاحب برهان، تأويل و تفسير محكم است، امير و سرپرست مؤمنان وجانشين پيامبر پروردگار جهانيان؛ يعنى علىّ بن ابى طالب كه درودهاى پاك وتهنيت‏هاى والاى خدا بر او باد.

آرى، اينان كسانى هستند كه خداوند متعال مودّت و ولايت آنها را بر هر مرد وزن مسلمان واجب نموده و در كتاب محكم خود (قرآن) به پيامبرش خطاب‏ فرموده كه:

 «قُلْ لا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْلَهُ فيها حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ»(11).

«بگو: من هيچ پاداشى براى رسالتم از شما درخواست نمى‏ نمايم جز دوستى ومحبّت بر خاندان و نزديكانم، و هر كس كار نيكى انجام دهد بر او نيكى مى ‏افزاييم ‏چرا كه خداوند آمرزنده و سپاسگزار است».

   در اين هنگام امام باقرعليه السلام فرمود:

«إقتراف الحسنة» حبّنا أهل البيت.

منظور از «اقتراف حسنه»؛ «كار نيك»، محبّت ما خاندان است.(12)

---

10) رماده: خشكسالى كه در زمان خلافت غاصبانه عمر پديد آمد، و موجب هلاكت انسان‏هاى زياد و تلف ‏شدن‏ سرمايه‏ هاى فراوانى شد.

11) سوره شورى، آيه 23.

12) تفسير فرات: 395 ح 11، بحار الأنوار: 244/23 ح 16 و 250/26 ح 22، اليقين في امرة أمير المؤمنين ‏عليه السلام: 98 باب121.

 

 منبع: قطره ای از دریای فضائل اهل بیت علیهم السلام ج 2 ص 17