صندوق یهودیان
در بنى اسرائيل صندوقى وجود داشته است كه در قرآن كريم از آن، به عنوان تابوت ياد شده است، در ميان آن صندوق، شكسته هاى الواح تورات، عصاى حضرت موسى و كفش هاى او و مقدارى ديگر از بازمانده آل موسى و آل هارون وجود داشته است و همچنين در آن شیئی از سوى خداوند قرار داشته که آرام بخش بنى اسرائيل بوده است. آن صندوق در هر خاندانى بود نبوّت وحكومت بنى اسرائيل در اختيار او قرار مى گرفت.
چون بنى اسرائيل شرارت ورزيدند و به شرك و بت پرستى گرویدند و به آن صندوق و ساير مقدّسات دينى استخفاف نمودند خداوند عمالقه را بر بنی اسرائیل مسلّط نموده بسيارى از آن ها را كشتند و اموال آن ها را غارت نموده و صندوق را هم بردند.
بنى اسرائيل همچنان زير بار ظلم و ستم عمالقه مى سوختند، تابه پيامبر خود پناه بردند و از او كمك خواستند.
هنگامى كه طالوت به پادشاهى منصوب شد براى اثبات سلطنت او ملائكه مأمور شدند كه آن صندوق را نزد بنى اسرائيل ببرند. و اين معجزه از جانب پيغمبر آنان بود براى اثبات اينكه طالوت منصوب از جانب پروردگار است.(1)
امام صادق علیه السلام در اين باره مى فرمايند:
وَ كَانَ التَّابُوتُ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ كَمَا قَالَ الله عَزَّوَجَلَّ (فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسى وَآلُ هارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلائِكَةُ)(2) وَقَدْ كَانَ رُفِعَ بَعْدَ مُوسَى علیه السلام إِلَى السَّمَاءِ لَمَّا عَمِلَتْ بَنُو إِسْرَائِيلَ بِالْمَعَاصِي فَلَمَّا غَلَبَهُمْ جَالُوتُ وَسَأَلُوا النَّبِيَّ أَنْ يَبْعَثَ إِلَيْهِمْ مَلِكاً يُقَاتِلُ فِي سَبِيلِ الله تَقَدَّسَ وَجْهُهُ بَعَثَ إِلَيْهِمْ طَالُوتَ علیه السلام وَأَنْزَلَ عَلَيْهِمُ التَّابُوتَ وَكَانَ التَّابُوتُ إِذَا وُضِعَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَيْنَ أَعْدَائِهِمْ وَرَجَعَ عَنِ التَّابُوتِ إِنْسَانٌ كُفِّرَ وَقُتِلَ وَلاَ يَرْجِعُ أَحَدٌ عَنْهُ إِلَّا وَيُقْتَلُ.
صندوق در بين بنى اسرائيل بود همان طور كه خداى عزّوجلّ فرمود: (فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسى وَآلُ هارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلائِكَةُ) و پس از موسى علیه السلام زمانى كه بنى اسرائيل آلوده گناه شدند، به آسمان برده شد. و هنگامى كه جالوت ايشان را شكست داد و از پيامبر صلّی الله علیه وآله تقاضا كردند كه اميرى نيك سيرت براى جنگ در راه خدا برايشان بگمارد، خداوند طالوت علیه السلام را و [دوباره] صندوق را به سوى آن ها فرستاد. صندوق، ميان بنى اسرائيل و دشمنانشان گذاشته مى شد و هر كسى كه به صندوق پشت مى كرد [و از اعتقاد به آن بر مى گشت] كافر مى شد و بايد كشته مى شد و [دشمنان نيز كه به سمت صندوق مى رفتند] احدى از سوى صندوق باز نمى گشت مگر آنكه به قتل مى رسيد.(3)
امام صادق علیه السلام در روايتى ديگر مى فرمايند:
بنى اسرائيل به پيامبرشان گفتند اگر طالوت بر حقّ است و از جانب خدا مى باشد بايد نشانه اى داشته باشد.
امام صادق علیه السلام مى فرمايند پيامبر بنی اسرائیل به آن ها گفت:
(إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِن رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ)(4) وَهُوَ الَّذِيكُنْتُمْ تَهْزِمُونَ بِهِ مَنْ لَقِيتُمْ فَقَالُوا إِنْ جَاءَ التَّابُوتُ رَضِينَا وَسَلَّمْنَا.
(نشانه ى اميرى او «طالوت علیه السلام» آن است كه آن صندوق از جانب خداوند به سوى شما باز مى گردد و فرشتگان آن را حمل مى كنند. درون آن تسكين خاطرى براى شما از سوى پروردگار و يادگارى از ميراث خاندان موسى علیه السلام و هارون علیه السلام نهفته است) و او همان چيزى است كه شما مى توانيد به وسيله ى او، دشمنانى را كه با شما مقابله مى كنند شكست دهيد. آن ها گفتند: «ما با آمدن صندوق، راضى و تسليم (و مطیع طالوت علیه السلام) خواهيم شد».(5)
به اين روايت نيز توجّه كنيد:
صفوان مى گويد: امام رضا علیه السلام فرمودند: كه امام باقر علیه السلام چنين مى فرمودند:
إِنَّمَا مَثَلُ السِّلَاحِ فِينَا مَثَلُ التَّابُوتِ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ حَيْثُمَا دَارَالتَّابُوتُ أُوتُوا النُّبُوَّهًَْ وَحَيْثُمَا دَارَالسِّلَاحُ فِينَا فَثَمَ الْأَمْرُ. قُلْتُ: فَيَكُونُ السِّلَاحُ مُزَائِلًا لِلْعِلْمِ؟ قَالَ: لا.
مَثَل سلاح - ذوالفقار - در خاندان ما، مثل داستان صندوق است در بنى اسرائيل؛ هر كجا صندوق دور مى زد، نبوّت عطا مى شد (صندوق به هر كه به ارث مى رسيد، او به نبوّت نيز مى رسيد) و در ميان ما هر كجا سلاح دور زند، امر امامت آنجاست. عرض كردم: «سلاح از علم جدا مى شود»؟ [ممكن است سلاح به دست كسى افتد كه علم امامت نداشته باشد] فرمود: نه!(6)
روايات درباره تابوت يا صندوق بنى اسرائيل زياد است و ما به نقل همين مقدار اكتفا مى كنيم. از مجموع آنچه بيان شد استفاده مى شود، تا هنگامى كه يهود به آن صندوق احترام مى گذاردند از بسيارى از بلاها در امان بودند و به خوبى زندگى مى كردند، امّا از زمانى كه صندوق بنى اسرائيل عظمت خود را در نزد آنان از دست داد و به آن توهين نموده و بى اثر دانستند خداوند دشمن را بر آنان مسلّط كرد و به انواع گرفتارى ها و بيچارگى ها مبتلا شدند و آن گاه كه از كردار خود پشيمان شدند خداوند پيامبر خود طالوت را به سوى آنان فرستاد و صندوق بنى اسرائيل به آنان بازگشت و طالوت، دشمن آنان جالوت را شكست داد و بنى اسرائيل را از دست او و لشكريانش نجات بخشيد.
اكنون آن صندوق و ميراث و آثار بازمانده پيامبران الهى در نزد حضرت بقيّة الله الاعظم امام زمان ارواحنا فداه مى باشد و روزگارى كه سراسر جهان با ظهور آن حضرت نورانى و عطرآگين مى شود، ميراث پيامبران الهى بر مردم عرضه مى شود.
________________________
(1) ر ك : تفسير اطيب البيان: 2 / 506.
(2) سوره بقره، آيه 248.
(3) تفسير اهل بيت علیهم السلام: 2 / 26، از بحارالأنوار: 14 / 20، تفسیر قمّى: 2 / 229.
(4) سوره بقره، آيه 248.
(5) تفسير اهل بيت علیهم السلام: 2 / 260 ، از تفسیر عياشى: 1 / 132.
(6) تفسير اهلبيت علیهم السلام: 2 / 260، از كافى: 1 / 238.
بازديد امروز : 25817
بازديد ديروز : 309429
بازديد کل : 116074855
|