امام صادق علیه السلام : اگر من زمان او (حضرت مهدی علیه السلام ) را درک کنم ، در تمام زندگی و حیاتم به او خدمت می کنم.
(6) شهادت جناب زيد

(6)

شهادت جناب زيد

   زيد و يارانش بر ايشان تاختند و شاميان را تا شوره ‏زار واپس راندند. سپس در شوره ‏زار بر ايشان تاختند و به سوى ماندگاه بنى‏ سليم واپس‏ شان راندند. سواران او دربرابر سوارانِ زيد پايدارى نيارستند. عبّاس كس به نزد يوسف گسيل كرد و گزارش ‏بداد و به او گفت: زوبين ‏اندازان را به نزد من فرست. او ايشان را به يارى عبّاس گسيل‏ كرد كه آغاز به تيرباران ياران زيد كردند.

   معاوية بن اسحاق انصارى به سختى پيشاپيش زيد جنگيد تا ساغر جانبازى ‏سركشيد. زيد بن على و همراهانش تا شب ايستادگى كردند. زيد را تيرى بر سوى ‏چپ رخساره ‏اش (فراپيشانى) فرود آمد و در مغزش فرونشست. ياران زيد برگشتند و شاميان پنداشتند كه ايشان براى همان شام و شب واپس نشسته‏ اند. زيد در يكى از خانه‏ هاى ارحب فرود آمد و يارانش پزشكى بر بالين او آوردند. پزشك پيكان را بيرون كشيد و زيد از درد بر خود پيچيد و چون دردِ خدنگ چشيد، جان به‏ جان ‏آفرين بخشيد.

   يارانش به همديگر گفتند: با او چه كنيم و در كجا پيكرش به خاك سپاريم؟

   يكى گفت: به روداندرش بيفكنيم. ديگرى گفت: سرش ببرّيم و تنش در ميان‏ كشتگان اندازيم. پسرش يحيى گفت: به خدا روا ندارم كه سگان گوشت پدرم را بخورند. يكى گفت: در گودالى به خاكش مى ‏سپاريم كه گل از آن بر مى ‏دارند؛ سپس ‏آب بر آنجا روان مى‏ سازيم.

   چنان كردند و چون او را به خاك سپردند، آب بر او روان ساختند. برخى گويند: او را در رود يعقوب به خاك سپردند و سپس يارانش آب بر زبر پيكرش روان ‏ساختند. زيد را برده ‏اى سندى بود كه آن بديد و گزارش بداد و مردم از او پراكنده‏ شدند و پسرش به سوى كربلا روان شد و در نينوا فرود آمد و بر سابق - برده بشر بن ‏عبدالملك بن بشر - ميهمان گشت.

   سپس يوسف بن عمر به جست و جوى زخميان برخاست و خانه‏ ها را يكايك‏ بازكاويد. سندى برده زيد، به روز آدينه ايشان را بر گور او رهنمون گشت كه او را بيرون آورند و سرش بريدند و به نزد يوسف بن عمر به حيره فرستادند. حكم بن‏ صلت سرش را به نزد او فرستاد.

   يوسف بن عمر فرمان داد كه او را در كناسه بر دار كنند؛ وى و نصر بن خزيمه ومعاوية بن اسحاق و زياد نهرى را؛ گفت كه بر پيكرهاى ايشان پاسداران بگمارند. سراو را به شام به نزد هشام فرستاد كه آن را بر دروازه شهر دمشق آويخت و سپس آن را به ‏مدينه فرستاد.

   پيكر آويخته ماند تا هشام بن عبدالملك مرد و وليد بر سر كار آمد و گفت كه آن را پايين آوردند و آتش زدند.

   برخى گويند: خراش بن حوشب بن يزيد شيبانى فرمانده پاسبانان زيد بود و هموگور او را كاويد و پيكرش بيرون آورد و بر دار كرد.(2750)


2750) تاريخ كامل ابن اثير: 3093/7.

 

منبع: معاويه ج ... ص ...

 

بازدید : 1809
بازديد امروز : 6350
بازديد ديروز : 23196
بازديد کل : 127607834
بازديد کل : 88875936