(4)

نبش قبر بنى ‏اميّه

   مسعودى گويد: هيثم بن عدى طائى به نقل از عمرو بن هانى گويد: به روزگار ابوالعبّاس سفاح با عبداللَّه على براى نبش قبور بنى‏ اميّه برفتيم تا به قبر هشام رسيديم واو را درست از قبر درآورديم و چيزى جز استخوان بينى او كم نبود. عبداللَّه بن على‏ هشتاد تازيانه بر او زد آنگاه بسوزانيد. سليمان را نيز ار زمين دابق درآورديم و جز استخوان پشت و دنده ‏ها و سر چيزى از او نيافتيم و همه را بسوختيم. با ساير بنى ‏اميّه ‏نيز كه قبورشان در قنسرين بود چنين كرديم؛ آنگاه به دمشق رفتيم و گور وليد بن‏ عبدالملك را بشكافتيم و در قبر او چيزى نيافتيم. قبر عبدالملك را بكنديم و جزاستخوان سر چيزى نبود. قبر يزيد بن معاويه را بشكافتيم و در آنجا فقط يك ‏استخوان بود و بر لحد او خطّى سياه بود كه گوئى با خاكستر در طول لحد كشيده‏ بودند و همچنان در شهرها دنبال قبور بنى‏ اميّه رفتيم و هر چه را در آنجا يافتيم‏ بسوختيم.

   اين خبر را در اينجا به مناسبت رفتار هشام با زيد بن على نقل كرديم كه در عوض ‏به هشام همان رسيد كه با زيد بن على كرده بود و اعضايش را بسوختند.

   ابوبكر بن عبّاس و جمعى از اخباريان گفته‏ اند كه زيد پنجاه ماه برهنه بر دار بود. امّا هيچكس عورت او را نديد كه خدا وى را مستور داشته بود. محلّ آويختن وى در كناسه كوفه بود. به دوران وليد بن يزيد بن عبدالملك كه يحيى پسر زيد در خراسان‏ ظهور كرد، وليد به حاكم كوفه نوشت كه زيد را با دارش بسوزاند و او نيز چنين كرد وخاكسترش را بر ساحل فرات به باد داد.(1957)

---

1957) مروج الذهب: 210/2.

 

منبع: معاويه ج ... ص ...