(5)

دعاى حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام

پس از نماز واجب به نقل از حضرت بقيّة اللَّه ارواحنا فداه

    ابو نعيم انصارى مى‏ گويد : سپس آن جوان برخاست و به طواف كنندگان پيوست ؛ ما به خاطر برخاستن ايشان برخاستيم و فراموش كرديم نامش را بپرسيم .

    فرداى آن روز نيز در همان وقت ، از طواف به سمت ما آمد ؛ ما همانند روز گذشته بدون اختيار برخاستيم . وى در آن ميان نشست و به راست و چپ نگريست و فرمود :

 آيا مى‏ دانيد اميرالمؤمنين عليه السلام پس از نمازهاى واجب چه مى‏ گفت ؟

 گفتيم : چه مى‏ گفت ؟ فرمود : مى‏ گفت :

    أَللَّهُمَّ إِلَيْكَ رُفِعَتِ الْأَصْواتُ ، [ وَدُعِيَتِ الدَّعَواتُ ] ، وَلَكَ عَنَتِ الْوُجُوهُ ، وَلَكَ خَضَعَتِ الرِّقابُ ، وَإِلَيْكَ التَّحاكُمُ فِي الْأَعْمالِ ، يا خَيْرَ مَسْؤُولٍ وَخَيْرَ مَنْ أَعْطى ، يا صادِقُ يا بارِئُ ، يا مَنْ لايُخْلِفُ الْميعادَ ، يا مَنْ أَمَرَ بِالدُّعاءِ وَتَكَفَّلَ بِالْإِجابَةِ .

    يا مَنْ قالَ «اُدْعُوني أَسْتَجِبْ لَكُمْ »(13) ، يا مَنْ قالَ «وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادي عَنّي فَإِنّي قَريبٌ اُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجيبُوا لي وَلْيُؤْمِنُوا بي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ»(14)، يا مَنْ قالَ «يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ» (15) . (16)

 بار الها ؛ صداها، تنها به سوى تو بالا برده مى‏ شود ]و دعاها خوانده مى‏ شود[ و روى‏ ها تنها براى تو خوار و فروتن شد، و گردن‏ها تنها در برابر تو خميده مى‏ شوند، و حكومت و داورى در كارها تنها به سوى تو است . اى بهترين درخواست شونده و بهترين كسى كه چيزى عطا مى‏ كند؛ اى راستگو؛ اى ايجاد كننده؛ اى كسى كه برخلاف وعده عمل نمى‏ كند؛ اى كسى كه دستور به دعا كردن داد، و خودش نيز برآوردن دعا را به عهده گرفت .

    اى كسى كه گفت: «مرا بخوانيد؛ پاسخ مثبت به شما مى‏ دهم»  ، اى كسى كه فرمود: «و هنگامى كه بندگانم در مورد من از تو پرسيدند (بگو:) همانا من نزديك هستم، دعاى دعا كننده را هنگامى كه مرا بخواند پاسخ مى‏ دهم؛ پس، از من درخواست اجابت كنند، و به من ايمان آورند؛ شايد به راه نيك و درست درآيند» . اى كسى كه گفت : «اى بندگان من كه در مورد خويشتن زياده‏ روى كردند؛ از رحمت الهى نوميد مشويد؛ (زيرا) واقعيّت آن است كه خداوند، تمام گناهان را مى‏ بخشد ؛ همانا ، او بخشنده مهربان است».

      در «بحار الأنوار» آمده است ( كه ادامه اين دعا چنين است) :

لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ ، ها أَنَا ذا بَيْنَ يَدَيْكَ ، اَلْمُسْرِفُ عَلى نَفْسي ، وَأَنْتَ الْقائِلُ « لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً» .(17)   

  خدايا ؛ دعوتت را شنيدم و پاسخ مى‏ گويم اين منم كه در پيش رويت هستم؛ همان كه در مورد خويشتن زياده‏ روى كرده است؛ در حالى كه تو مى‏ فرمايى : «از رحمت الهى نوميد مشويد؛ (زيرا) واقعيّت آن است كه خداوند، تمام گناهان را مى‏ بخشد».

---

13) سورۀ غافر ، آيه 60 .

14) سورۀ بقره ، آيه 186 .

15) سورۀ زمر ، آيه 53 .

16) كمال الدين : 470 .

17) بحار الأنوار : 27/86 .