(3)

استخاره با رقعه

كه از حضرت بقيّة اللَّه عجّل اللَّه تعالى فرجه روايت شده است

    اين استخاره از حضرت حجّت عليه السلام روايت شده است :

 در دو كاغذ مى ‏نويسى : «خيَرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِفُلانِ بْنِ فُلانَةٍ» «خيرخواهى از خدا و رسولش براى فلان شخص (نام شخص) فرزند فلان زن (نام مادرش) ؛ و در يكى از كاغذها مى ‏نويسى: «إِفْعَلْ» ؛ «انجام بده» ، و در ديگرى مى‏ نويسى «لاتَفْعَلْ»؛ «انجام مده» . دو كاغذ را پس از آماده ‏شدن در قالب گِلى قرار مى‏ دهى و در ظرف آبى مى ‏اندازى . سپس وضو ساخته نماز مى‏ گزارى و پس از آن، اين دعا را مى‏ خوانى :

    أَللَّهُمَّ إِنّي أَسْتَخيرُكَ خِيارَ مَنْ فَوَّضَ إِلَيْكَ أَمْرَهُ ، وَأَسْلَمَ إِلَيْكَ نَفْسَهُ ، وَتَوَكَّلَ عَلَيْكَ في أَمْرِهِ ، وَاسْتَسْلَمَ بِكَ فيما نَزَلَ بِهِ مِنْ أَمْرِهِ . أَللَّهُمَّ خِرْ لي وَلاتَخِرْ عَلَيَّ ، وَأَعِنّي وَلاتُعِنْ عَلَيَّ ، وَمَكِّنّي وَلاتُمَكِّنْ مِنّي ، وَاهْدِني لِلْخَيْرِ وَلاتُضِلَّني ، وَأَرْضِني بِقَضائِكَ ، وَبارِكْ لي في قَدَرِكَ ، إِنَّكَ تَفْعَلُ ما تَشاءُ وَتُعْطي ما تُريدُ .

    أَللَّهُمَّ إِنْ كانَتِ الْخِيَرَةُ لي في أَمْري هذا وَهُوَ كَذا وَكَذا ، فَمَكِّنّي مِنْهُ، وَأَقْدِرْني عَلَيْهِ ، وَأْمُرْني بِفِعْلِهِ ، وَأَوْضِحْ لي طَريقَ الْهِدايَةِ إِلَيْهِ .

    وَ إِنْ كانَ اللَّهُمَّ غَيْرَ ذلِكَ فَاصْرِفْهُ عَنّي إِلَى الَّذي هُوَ خَيْرٌ لي مِنْهُ ،  فإِنَّكَ تَقْدِرُ وَلا أَقْدِرُ وَتَعْلَمُ وَلا أَعْلَمُ ، وَأَنْتَ عَلّامُ الْغُيُوبِ ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمينَ .

    بار الها ؛ در واقع، من از تو طلب خير مى‏ كنم مانند كسانى كه كارشان را به تو واگذار كرده ‏اند و خويشتن را تسليم تو داشته ‏اند، و در كارشان بر تو توّكل كرده‏ اند، و در هرچه به ايشان رسيده است تسليم بوده ‏اند.

بار الها ؛ برايم نيك بخواه و بد مخواه؛ كمكم كن و ديگران را عليه من كمك مكن؛ مرا توانايى بده و كسى را بر من مسلّط مكن؛ مرا به خوبى و نيكى راهنمايى كن و مگذار گمراه شوم؛ به قضايت راضى و خشنودم كن و در تقديرت برايم بركت و مباركى قرار بده؛ به راستى تو هر چه را اراده كنى انجام مى‏ دهى و هر چه را بخواهى عطا مى‏ فرمايى .

    بارالها ؛ اگر خير و خوبى در كار مورد نظر من هست؛ پس، آن را در اختيار من قرار بده و توان و نيروى انجام آن را بر من ارزانى بدار، و دستور انجامش را به من بده، و راه هدايت به سوى آن را برايم روشن فرما .

    بار الها ؛ اگر جز اين است ، آن را از من دور كن و تبديل به چيزى كن كه برايم بهتر است ؛ زيرا تو توانايى دارى نه من؛ و تو مى‏ دانى، نه من؛ و تو به طور كامل از پنهانى‏ ها خبر دارى ؛ اى مهربان‏ترين مهربانان .

 سپس به سجده رفته و صد مرتبه در حالت سجده مى‏ گويى : «اَسْتَخيرُ اللَّهَ خِيَرَةً في عافِيَةٍ» ؛ «از خداوند ، خير و نيكى با عافيت درخواست مى‏ كنم» . سپس سرت را از سجده برداشته و منتظر مى‏ شوى تا يكى از آن‏ها از قالب گِل خارج شود ، هر يك از آن‏ها زودتر خارج شد به آن عمل كن .(22)

---

22) فتح الأبواب : 265 .