(3)

عريضهٔ استغاثۀ ديگرى به امام زمان عجل اللَّه تعالى فرجه

    محدّث نورى رحمه الله مى‏ فرمايد : رقعۀ استغاثه به امام عصر ارواحنا فداه به نام‏ هاى مختلف روايت شده است، و در كتاب‏هاى مشهور دعا موجود است ؛ ليكن ، نسخه‏ اى كه من يافتم در آن كتاب‏ها نيست ، حتّى در كتاب مزار «بحار الأنوار» نيز نيامده است . در كتاب دعاى «بحار الأنوار» نيز - كه در آن ، سعى در جمع‏ آورى دعاها شده است - به آن اشاره نشده است ؛ و چون اين روايت ، كم استنساخ شده و تعداد نسخه آن اندك است ، بدين جهت لازم ديدم كه آن را در اينجا نقل كنم .

    فاضل متبحّر ، جناب محمّد بن محمّد طيب - كه از علماى دوره صفويّه بوده است - در كتاب خود به نام «انيس العابدين» از كتاب «السعادات» اين عبارت را نقل كرده است : دعاى توسّل براى تمام كارهاى مهمّ و خواسته‏ ها :

    بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

    تَوَسَّلْتُ إِلَيْكَ يا أَبَاالْقاسِمِ مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبي طالِبٍ ، اَلنَّبَإِ الْعَظيمِ ، اَلصِّراطِ الْمُسْتَقيمِ ، وَعِصْمَةِ اللّاجينَ .

    بِاُمِّكَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ ، وَبِآبائِكَ الطَّاهِرينَ ، وَبِاُمَّهاتِكَ الطَّاهِراتِ ، بِياسينَ وَالْقُرْآنِ الْحَكيمِ ، وَالْجَبَرُوتِ الْعَظيمِ ، وَحَقيقَةِ الْإيمانِ ، وَنُورِ النُّورِ ، وَكِتابٍ مَسْطُورٍ ، أَنْ تَكُونَ سَفيري إِلَى اللَّهِ تَعالى فِي الْحاجَةِ لِفُلانٍ ، أَوْ هَلاكِ فُلانِ بْنِ فُلانٍ .

    به نام خداوند بخشندۀ مهربان

    به تو توسّل جسته‏ ام اى ابو القاسم؛ اى محمّد فرزند حسن فرزند على فرزند محمّد فرزند على فرزند موسى فرزند جعفر فرزند محمّد فرزند على فرزند حسين فرزند علىّ بن ابى طالب؛ كه خبر بزرگ، و راه راست، و پناه پناه‏ آورندگان است .

    (به تو توسّل مى‏ جويم) به واسطۀ مادرت سرور زنان جهانيان ؛ و نيز به واسطۀ پدران پاك و مادران طاهره و پاكت ؛ به واسطۀ ياسين و قرآن حكيم ، و بزرگى جبروت الهى، و حقيقت ايمان، و روشنى‏ بخش نورها، و كتاب نگاشته‏ شده، از تو درخواست مى‏ كنم و متوسّل مى‏ شوم؛ تا به عنوان سفير و فرستادۀ من به سوى خداى تعالى در مورد برآوردن حاجت (...) يا هلاك كردن و نابودى دشمنم يعنى فلانى فرزند فلانى؛ اين درخواست را انجام بده .

    اين نامه را در خاك پاك ، گل اندود كرده ، و آن را در آب جارى يا چاه آب مى‏ افكنى و در اين هنگام مى‏ گويى :

    يا سَعيدَ بْنَ عُثْمانَ ، وَيا مُحَمَّدَ بْنَ عُثْمانَ ، أَوْصِلا قِصَّتي إِلى صاحِبِ الزَّمانِ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ .

    اى سعيد بن عثمان و اى محمّد بن عثمان؛ از شما دو نفر درخواست مى‏ كنم كه اين جريان و داستان كار مرا به حضرت صاحب الزمان - كه دورد خدا بر او نثار باد - برسانيد .

    نسخۀ روايت ياد شده به اين شكل بود كه گفتم ؛ ليكن ، اگر روايات ديگر و نيز روش ديگر عريضه‏ نويسى‏ ها را بنگريم ، درمى‏ يابيم كه صحيح بايد چنين باشد كه هنگام افكندن نامه به آب ، گفته شود : «يا عثمان بن سعيد و يا محمّد بن عثمان ...» البتّه، خداوند از واقعيّت آگاه است (11) . (12)

---

11) نجم الثاقب : 420 .

12) مؤلّف مى‏ گويد : شكّى نيست كه در نسخۀ روايت ياد شده اشتباه رخ داده است و صحيح همان است كه مرحوم محدّث نورى تصريح فرموده است ؛ زيرا ، نايب اوّل و دوّم امام عليه السلام همان عثمان بن سعيد و محمّد بن عثمان هستند .

    اين جانب ، در برخى از كتاب‏ها ديده ‏ام كه روايت رقعه مورد بحث را با كمى تفاوت آورده ‏اند و در آخرش آمده است كه هنگام به آب انداختن نامه بگو : «يا عثمان بن سعيد ؛ أوصل قصّتي هذه إلى صاحب الزمان عليه السلام ...» .

    در اين جا اين روايت را نيز به طور كامل نقل مى‏ كنيم :

    نامۀ حاجت ، به محضر مولاى‏ مان امام زمان ارواحنا فداه

 تَوَسَّلْتُ إِلَيْكَ يا أَبَا الْقاسِمِ مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبي طالِبٍ ، اَلنَّبَإِ الْعَظيمِ وَالصِّراطِ الْمُسْتَقيمِ وَعِصْمَةِ اللّاجينَ ، بِاُمِّكَ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ وَبِآبائِكَ الطَّاهِرينَ ، وَبِاُمَّهاتِكَ الطَّاهِراتِ ، وَحَقيقَةِ الْإيمانِ ، وَنُورِ النُّورِ ، وَكِتابٍ مَسْطُورٍ أَنْ تَكُونَ سَفيري إِلَى اللَّهِ فِي الْحاجَةِ .

    اى ابو القاسم؛ اى محمّد فرزند حسن فرزند على فرزند محمّد فرزند على فرزند موسى فرزند جعفر فرزند محمّد فرزند على فرزند حسين فرزند علىّ بن ابى طالب؛ كه خبر بزرگ، و راه راست، و پناه پناه‏جويان است؛ به واسطه مادرت فاطمۀ زهرا - كه سرور و خانم زنان جهانيان است - و به واسطۀ پدران پاكت، و به واسطۀ مادران پاكت، و اصل و حقيقت ايمان و باور، و روشنى‏ بخش نورها، و كتاب نگاشته‏ شده؛ به تو توسّل مى‏ جويم و از تو درخواست مى‏ كنم كه فرستاده و سفير من به سوى خداوند در مورد خواسته و حاجتم ، باشى .

    در پايان، نام خود و پدرت را نيز بنويس و نامه را در خاك پاكى گل اندود كن ، و آن را در چاه يا آب روان بيفكن ؛ و در اين هنگام رو به قبله بايست و بگو :

يا عُثْمانَ بْنَ سَعيدٍ ، أَوْصِلْ قِصَّتي هذِهِ إِلى صاحِبِ الزَّمانِ .

اى عثمان بن سعيد ؛ اين نامه را كه جريان خود را در آن نوشته‏ ام به امام زمان‏ عليه السلام برسان .