(10)

دعاى دوّم حضرت بقيّة الله ارواحنا فداه در قنوت

    اين قنوت را سيّد بن طاووس رحمه الله در «مهج الدعوات» و مرحوم كفعمى در «البلد الأمين» از امام زمان ارواحنا فداه نقل نموده ‏اند :

[ قُلِ ] اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشاءُ ، وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشاءُ ، وَتُعِزُّ مَنْ تَشاءُ ، وَتُذِلُّ مَنْ تَشاءُ ، بِيَدِكَ الْخَيْرُ ، إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَديرٌ ، يا ماجِدُ يا جَوادُ ، يا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ ، يا بَطَّاشُ يا ذَا الْبَطْشِ الشَّديدِ ، يا فَعَّالاً لِما يُريدُ ، يا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتينِ ، يا رَؤُوفُ يا رَحيمُ ، يا لَطيفُ يا حَيُّ حينَ لا حَيَّ .

    أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَخْزُونِ الْمَكْنُونِ الْحَيِّ الْقَيُّومِ ، اَلَّذِي اسْتَأْثَرْتَ بِهِ في عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ لَمْ يَطَّلِعْ عَلَيْهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ ، وَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي تُصَوِّرُ بِهِ خَلْقَكَ فِي الْأَرْحامِ كَيْفَ تَشاءُ ، وَبِهِ تَسُوقُ إِلَيْهِمْ أَرْزاقَهُمْ في أَطْباقِ الظُّلُماتِ ، مِنْ بَيْنِ الْعُرُوقِ وَالْعِظامِ .

    وَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي أَلَّفْتَ بِهِ بَيْنَ قُلُوبِ أَوْلِيائِكَ ، وَأَلَّفْتَ بَيْنَ الثَّلْجِ وَالنَّارِ ، لا هذا يُذيبُ هذا ، وَلا هذا يُطْفِئُ هذا .

    وَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي‏كَوَّنْتَ بِهِ طَعْمَ الْمِياهِ ، وَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي أَجْرَيْتَ بِهِ الْماءَ في عُرُوقِ النَّباتِ بَيْنَ أَطْباقِ الثَّرى ، وَسُقْتَ الْماءَ إِلى عُرُوقِ الْأَشْجارِ بَيْنَ الصَّخْرَةِ الصَّمَّاءِ .

    وَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي كَوَّنْتَ بِهِ طَعْمَ الثِّمارِ وَأَلْوانَها ، وَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي بِهِ تُبْدِئُ وَتُعيدُ ، وَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْفَرْدِ الْواحِدِ ، اَلْمُتَفَرِّدِ بِالْوَحْدانِيَّةِ ، اَلْمُتَوَحِّدِ بِالصَّمَدانِيَّةِ ، وَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي فَجَّرْتَ بِهِ الْماءَ مِنَ الصَّخْرَةِ الصَّمَّاءِ ، وَسُقْتَهُ مِنْ حَيْثُ شِئْتَ .

    وَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي خَلَقْتَ بِهِ خَلْقَكَ ، وَرَزَقْتَهُمْ كَيْفَ شِئْتَ وَكَيْفَ شاؤُوا ، يا مَنْ لايُغَيِّرُهُ الْأَيَّامُ وَاللَّيالي ، أَدْعُوكَ بِما دَعاكَ بِهِ نُوحٌ حينَ ناداكَ فَأَنْجَيْتَهُ وَمَنْ مَعَهُ ، وَأَهْلَكْتَ قَوْمَهُ .

    وَأَدْعُوكَ بِما دَعاكَ بِهِ إِبْراهيمُ خَليلُكَ حينَ ناداكَ فَأَنْجَيْتَهُ وَجَعَلْتَ النَّارَ عَلَيْهِ بَرْداً وَسَلاماً ، وَأَدْعُوكَ بِما دَعاكَ بِهِ مُوسى كَليمُكَ حينَ ناداكَ فَفَلَقْتَ لَهُ الْبَحْرَ فَأَنْجَيْتَهُ وَبَني إِسْرائيلَ ، وَأَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَقَوْمَهُ فِي الْيَمِّ ، وَأَدْعُوكَ بِما دَعاكَ بِهِ عيسى رُوحُكَ حينَ ناداكَ فَنَجَّيْتَهُ مِنْ أَعْدائِهِ وَ إِلَيْكَ رَفَعْتَهُ .

    وَأَدْعُوكَ بِما دَعاكَ بِهِ حَبيبُكَ وَصَفِيُّكَ وَنَبِيُّكَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ ، وَمِنَ الْأَحْزابِ نَجَّيْتَهُ ، وَعَلى أَعْدائِكَ نَصَرْتَهُ ، وَأَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذي إِذا دُعيتَ بِهِ أَجَبْتَ .

    يا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ، يا مَنْ أَحاطَ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عِلْماً ، يا مَنْ أَحْصى كُلَّ شَيْ‏ءٍ عَدَداً ، يا مَنْ لاتُغَيِّرُهُ الْأَيَّامُ وَاللَّيالي ، وَلاتَتَشابَهُ عَلَيْهِ الْأَصْواتُ ، وَلاتَخْفى عَلَيْهِ اللُّغاتُ ، وَلايُبْرِمُهُ إِلْحاحُ الْمُلِحّينَ .

    أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ ، فَصَلِّ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ صَلَواتِكَ ، وَصَلِّ عَلى جَميعِ النَّبِيّينَ وَالْمُرْسَلينَ ، اَلَّذينَ بَلَّغُوا عَنْكَ الْهُدى ، وَأَعْقَدُوا لَكَ الْمَواثيقَ بِالطَّاعَةِ ، وَصَلِّ عَلى عِبادِكَ الصَّالِحينَ .

    يا مَنْ لايُخْلِفُ الْميعادَ أَنْجِزْ لي ما وَعَدْتَني ، وَاجْمَعْ لي أَصْحابي وَصَبِّرْهُمْ ، وَانْصُرْني عَلى أَعْدائِكَ وَأَعْداءِ رَسُولِكَ ، وَلاتُخَيِّبْ دَعْوَتي ، فَإِنّي عَبْدُكَ ، اِبْنُ عَبْدِكَ ، اِبْنُ أَمَتِكَ ، أَسيرٌ بَيْنَ يَدَيْكَ .

    سَيِّدي أَنْتَ الَّذي مَنَنْتَ عَلَيَّ بِهذَا الْمَقامِ وَتَفَضَّلْتَ بِهِ عَلَيَّ دُونَ كَثيرٍ مِنْ خَلْقِكَ ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تُنْجِزَ لي ما وَعَدْتَني ، إِنَّكَ أَنْتَ الصَّادِقُ وَلاتُخْلِفُ الْميعادَ ، وَأَنْتَ عَلى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَديرٌ .(13)

   )بگو)  خدايا؛ مالك و اختياردار جهانى ، فرمان فرمايى را به هر كسى كه بخواهى مى‏ دهى؛ و از هر كه بخواهى مى‏ گيرى؛ هر كسى را كه بخواهى عزيز مى‏ گردانى؛ و هر كه را بخواهى خوار مى‏ كنى؛ خير و خوبى تنها در دست توست؛ به راستى كه تو بر هر چيز توانايى . اى شكوه‏مند ؛ اى سخاوت‏مند ؛ اى دارندۀ قدر و عظمت و بخشش و بزرگوارى ؛ اى بسيار سخت گير؛ اى صاحب سخت‏گيرى شديد ؛ اى انجام دهندۀ هر چه مى‏ خواهد ؛ اى صاحب نيروى قوى و محكم ؛ اى رؤوف ؛ اى مهربان؛ اى لطف‏ كننده ؛ اى زنده ، در زمانى كه هيچ زنده‏ اى نبود .

    از تو مى‏ خواهم به واسطۀ اسمت كه ذخيره‏ شده ، پنهان ، زنده و پايدار است؛ كه در دانش پنهان خود ، مخفيش كرده‏ اى و هيچ كس از آفريدگانت بدان آگاهى ندارد ؛ و از تو درخواست مى‏ كنم به واسطه آن اسمت كه آفريدگانت را با آن در رحم مادران ، هر گونه بخواهى صورت مى‏ بخشى؛ و روزى ايشان را در طبقه‏ هاى تاريك ، از بين رگ‏ها و استخوان‏ ها به ايشان مى‏ رسانى .

    و از تو درخواست مى‏ كنم به واسطۀ آن اسمت كه با آن بين دل‏هاى دوستانت پيوند و اُلفت برقرار كردى ؛ و برف و آتش را باهم گرد آوردى ، به گونه‏ اى كه نه آتش برف را آب كند ، و نه برف آتش را خاموش نمايد .

    و از تو درخواست مى‏ كنم به واسطۀ آن اسمت كه با آن ، به آب‏ ها طعم بخشيدى، و از تو درخواست مى‏ كنم به آن اسمت كه با آن آب را در بين لايه‏ هاى زمين در ريشه ‏هاى گياه جارى ساختى ، و از ميان سنگ ‏هاى سخت ، آب را به سوى ريشه درختان روان نمودى.

    و از تو درخواست مى‏ كنم به آن اسمت كه به وسيلۀ آن طعم و رنگ‏هاى مختلف را به ميوه‏ ها  دادى؛ و از تو درخواست مى‏ كنم با آن نامى كه با آن ، آغاز مى‏ كنى و باز مى‏ گردانى؛ و از تو درخواست مى‏ كنم با آن اسم يكتاى يگانه‏ ات ، اسمى كه به يكتايى اشاره دارد ، و براى بى‏ نيازى، يگانه است؛ و از تو مى‏ خواهم به واسطه نامى كه با آن ، آب را با نيرو و فشار از تكّه‏ سنگ‏هاى سفت و محكم بيرون آوردى ، و از هر جايى كه خواستى روان ساختى .

    و از تو مى‏ خواهم به واسطۀ اسمى كه با آن، آفريدگانت را آفريدى و هر گونه كه خواستى و هر گونه كه خواستند آنان را روزى دادى؛ اى كسى كه روزها و شب‏ها، در او دگرگونى ايجاد نمى‏ كنند؛ مى‏ خوانم تو را با همان دعايى كه نوح هنگامى كه تو را ندا داد خواند ، پس او را با همراهانش نجات بخشيدى، و قوم )ستمگر)ش را نابود كردى .

    و تو را مى‏ خوانم با همان دعايى كه ابراهيم - دوستت - هنگامى كه تو را ندا داد دعا كرد ، پس او را نجات دادى ، و آتش را برايش سرد و سلامت گردانيدى ، و تو را مى‏ خوانم با همان دعايى كه موسى -  هم‏ سخنت - هنگامى كه تو را ندا داد ، با آن دعا تو را خواند ، پس دريا را برايش شكافتى و او را با بنى‏ اسرائيل نجات دادى ، و فرعون و سپاهش را در آب غرق فرمودى . و تو را مى‏ خوانم با دعايى كه عيسى - روح تو - هنگامى كه تو را ندا داد، با آن دعا تو را خواند، و در نتيجه او را از دست دشمنانش نجات دادى، و به سوى خودت بالا بردى .

    و تو را مى‏ خوانم با همان دعايى كه حضرت محمّد همان دوست، برگزيده و پيامبرت - كه درود خدا بر او و آل او باد - با آن دعا تو را خواند، پس به او پاسخ مثبت دادى ، و از گروه‏هاى متشكّل نجاتش بخشيدى ، و بر دشمنانت يارى‏ اش نمودى . و از تو مى‏ خواهم با آن نامت كه هر گاه با آن خوانده شوى به طور حتم پاسخ مى‏ دهى .

    اى كسى كه آفرينش و دستور و حكم‏فرمايى ، از آنِ اوست ؛ اى كسى كه دانشش همه چيز را فرا گرفته است؛ اى كسى كه تعداد همه چيز را مى‏ داند ؛ اى كسى كه روزها و شب‏ها در او دگرگونى ايجاد نمى‏ كند ؛ و صداهاى مختلف او را به اشتباه نمى‏ اندازد ؛ و لغت‏ها بر او پنهان نيست ؛ اصرار و پافشارى اصرار كنندگان او را به ستوه نمى‏ آورد .

    از تو درخواست مى‏ كنم بر حضرت محمّد و آل محمّد كه برگزيدگان از آفريدگانت هستند درود بفرستى . پس بر آنان به برترين درودهايت درود بفرست . و بر تمام پيامبران و فرستادگان خود كه راهنمايى‏ هاى تو را به درستى و به طور كامل به بندگانت رسانده و پيمان‏هاى محكم براى فرمان‏بردارى با تو، بستند ؛ درود بفرست، و بر تمام بندگان شايسته و نيكوكارت درود فرست .

    اى كسى كه خلاف وعده ‏اش رفتار نمى‏ كند؛ وعده ‏اى را كه به من دادى، وفا كن؛ و تمام يارانم را برايم گرد آور ، و به ايشان صبر و استقامت عطا كن ، و مرا بر دشمنان خودت و دشمنان پيامبرت - حضرت محمد صلى الله عليه وآله وسلم - پيروز فرما ؛ و دعايم را بى‏ بهره مگردان ؛ كه من بندۀ تو و فرزند بندۀ تو، و فرزند كنيز تو هستم ، در پيشگاه تو اسيرم .

    سرور و آقاى من ؛ تويى كه چنين مقام و منزلتى را بر من منّت نهاده ‏اى و مرا به وسيلۀ آن از بسيارى از آفريدگانت برترى داده ‏اى ، از تو درخواست مى‏ كنم كه بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و به وعده ‏اى كه به من دادى وفا كنى ؛ كه به راستى تو راست‏گو هستى ، و خلاف وعده ‏ات رفتار نمى‏ كنى ؛ و تو بر هر چيزى توانايى دارى .

---

13)  مهج الدعوات : 91 ، البلد الأمين : 665 .